Քրիստոսազօր 
  
   Արքայն 
  
   Վրաց 
  
   Հերակլէս` 
  
   (որ 
  
   յամսոյս 
  
   Թ 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   մարտի 
  
   Ի 
  
   յիշեցեալ 
  
   է .
  
   ) 
  
   որդւոյն 
  
   իւրոյ 
  
   Լեւոն 
  
   Միրզայն 
  
   հարսանիս 
  
   առնել 
  
   կամէր: 
  
   Վասնորոյ` 
  
   զԳէորկին 
  
   բէկ 
  
   կնքապահն 
  
   իւր 
  
   սիրանիշ 
  
   թղթով 
  
   յղեալ 
  
   էր 
  
   առ 
  
   սրբ. 
  
   եւ 
  
   հրաւիրեալ 
  
   էր 
  
   ի 
  
   հարսանիս 
  
   որդւոյն 
  
   իւրոյ: 
  
   Բայց 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   վասն 
  
   բազում 
  
   զբազմանաց 
  
   եւ 
  
   հոգալեացն 
  
   իւրոց 
  
   ոչ 
  
   կարաց 
  
   երթալ: 
  
   Այլ 
  
   զՄկրտիչ 
  
   վարդապետն 
  
   ի 
  
   կողմանէ 
  
   իւրմէ 
  
   վէքիլ 
  
   արարեալ, 
  
   հանդերձ 
  
   սիրանիշ 
  
   թղթովքն 
  
   եւ 
  
   ընծայիւք 
  
   առաքեաց 
  
   առ 
  
   նա, 
  
   զի 
  
   երթեալ 
  
   ի 
  
   դիմաց 
  
   իւրոց 
  
   շնորհաւորեսցէ 
  
   զհասանիսն 
  
   որդւոյ 
  
   նորին 
  
   Լեւոն 
  
   Միրզային: 
  
   Իսկ 
  
   եւ` 
  
   զՄարտիրոս 
  
   վարդապետն 
  
   եւս` 
  
   (որ 
  
   ի 
  
   պատմութեան 
  
   ՌՄԻԱ 
  
   ամին 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   մրտ. 
  
   Ե 
  
   յիշեցեալէ .
  
   ) 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   Թիֆլիզու 
  
   նուիրակ 
  
   արարեալ, 
  
   հանդերձ 
  
   սրբալոյս 
  
   Մեռոնաւ 
  
   եւ 
  
   նուիրակական 
  
   կոնդակաւ 
  
   ընդ 
  
   Մկրտիչ 
  
   վարդապետին 
  
   յղեաց 
  
   անդ: 
  
   Եւ 
  
   թուղթքն 
  
   զորս 
  
   սրբ. 
  
   Մկրտիչ 
  
   վարդապետին 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   Հերակլ 
  
   Արքայն` 
  
   առ 
  
   որդիսն 
  
   նորին 
  
   եւ 
  
   առ 
  
   այլս 
  
   ոմանս 
  
   անձինս, 
  
   են 
  
   այսոքիկ : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   սիրոյ 
  
   գրեաց 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   առ 
  
   Հերակլ 
  
   Արքայն, 
  
   եւ 
  
   զհասանիսն 
  
   որդւոյ 
  
   նորին 
  
   շնորհաւորեաց: 
  
   Եւ 
  
   պատուիրեաց 
  
   Մկրտիչ 
  
   վարդապետին 
  
   ասել 
  
   Արքային, 
  
   յի 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետի 
  
   եղբարաց 
  
   էլն 
  
   զոր 
  
   առեալ 
  
   է 
  
   ի 
  
   նոցանէ, 
  
   հետս 
  
   տացէ 
  
   ինքեանց: 
  
   Եւ 
  
   ընդ 
  
   Մկրտիչ 
  
   վարդապետին 
  
   ընծայ 
  
   յղեաց 
  
   վասն 
  
   նորա: 
  
   Որ 
  
   էր 
  
   Բ 
  
   տօնլուղ 
  
   կարմիր 
  
   բկռոստ . 
  
   Բ 
  
   տօնլուղ 
  
   չիչակլու 
  
   աթլաս, 
  
   Բ 
  
   տօնլուղ 
  
   խառայ, 
  
   Բ 
  
   հատ 
  
   զարպապ, 
  
   Գ 
  
   տօնլուղ 
  
   մահուտ, 
  
   Ա 
  
   երեսսրբի` 
  
   ատունքն 
  
   զառլու 
  
   եւ 
  
   խաւլու, 
  
   Ա 
  
   թիրայի 
  
   փէշկիր 
  
   եւս 
  
   տտունքն 
  
   զառլու, 
  
   Ա 
  
   լաւ 
  
   բաղայ 
  
   սանդր, 
  
   Ա 
  
   հատ 
  
   մշլիբանտար 
  
   եօրղան, 
  
   Ա 
  
   հատ 
  
   սադրասի 
  
   ղալամքեար 
  
   չիթ, 
  
   եւ 
  
   Ա 
  
   հատ 
  
   ճերմակ 
  
   սահաթ : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Գեօրկին 
  
   Միրզայն, 
  
   (որ 
  
   ի 
  
   փտր. 
  
   ԻԴ 
  
   յիշեցեալ 
  
   է 
  
   ) 
  
   եւ 
  
   զհասանիսն 
  
   եղբօր 
  
   նորին 
  
   շնորհաւորեաց: 
  
   Եւ 
  
   ընդ 
  
   Մկրտիչ 
  
   վարդապետին 
  
   վասն 
  
   նորա 
  
   եւս 
  
   ընծայ 
  
   յղեաց: 
  
   Որ 
  
   էր 
  
   Ա 
  
   սադրասի 
  
   ղալամքեար, 
  
   եւ 
  
   Ա 
  
   սաղկզու 
  
   աթլաս : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Լեւոն 
  
   Միրզայն. 
  
   (որ 
  
   ի 
  
   փտր. 
  
   ԺԵ 
  
   ի 
  
   թղթոջ 
  
   Անտօն 
  
   կաթողիկոսին 
  
   Վրաց 
  
   յիշեցեալ 
  
   է 
  
   ) 
  
   օրհնութիւն 
  
   եւ 
  
   շնորհաւորութիւն 
  
   հարսանեացն, 
  
   զոր 
  
   առնէր 
  
   նմա 
  
   հայրն: 
  
   Եւ 
  
   վասն 
  
   նորա 
  
   եւս 
  
   ընծայ 
  
   յղեաց 
  
   ընդ 
  
   Մկրտիչ 
  
   վարդապետին: 
  
   Եւ 
  
   էր 
  
   Ա 
  
   լաւ 
  
   բալափօշ, 
  
   Ա 
  
   լաւ 
  
   չարքեազի, 
  
   եւ 
  
   Ա 
  
   ոսկեայ 
  
   ս. 
  
   նշան 
  
   ի 
  
   պարանոցն 
  
   արկանելի: 
  
   (Որոյ 
  
   օրինակն 
  
   է 
  
   ի 
  
   բոլորագրահամար 
  
   տետրոջն, 
  
   յերեսն 
  
   ՈԽԲ 
  
   ): 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   սիրոյ 
  
   առ 
  
   Անտօն 
  
   կաթողիկոսն 
  
   Վրաց: 
  
   (Որ 
  
   ի 
  
   փտր. 
  
   ԺԵ 
  
   յիշեցեալ 
  
   է .
  
   ) 
  
   որում 
  
   եւ 
  
   ծանոյց 
  
   զՄկրտիչ 
  
   վարդապետն 
  
   առ 
  
   Արքայն 
  
   յղելն, 
  
   վասն 
  
   շնորհաւորելոյ 
  
   զհարսանիս 
  
   որդւոյն 
  
   նորին 
  
   Լեւոնին: 
  
   Եւ 
  
   ընդ 
  
   Մկրտիչ 
  
   վարդապետին 
  
   վասն 
  
   նորա 
  
   եւս 
  
   ընծայ 
  
   յղեաց: 
  
   Որ 
  
   էր 
  
   Ա 
  
   տօնլուղ 
  
   սեւ 
  
   շալի, 
  
   Ա 
  
   բաղայ 
  
   սանտր 
  
   սրմայագործ 
  
   ամանով. 
  
   Ա 
  
   երեսսրբիչ 
  
   խաւլու 
  
   եւ 
  
   տտունքն 
  
   ծաղկեայ, 
  
   եւ 
  
   Ա 
  
   ջուխտ 
  
   Հաշտարխանու 
  
   հողաթափ 
  
   կարմիր 
  
   մախմուրով: 
  
   Որոյ 
  
   օրինակն 
  
   է 
  
   բոլորագրահամար 
  
   տետրոջն, 
  
   յերեսն 
  
   ՈԽԳ .
  
   ): 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Մէլիք 
  
   Աւետիքն 
  
   եւ 
  
   նորին 
  
   եղբայր 
  
   Միրիշկեար 
  
   Իւանէն: 
  
   (Որք 
  
   ի 
  
   յլս. 
  
   ԺԵ 
  
   յիշեցան .
  
   ) 
  
   որոց 
  
   եւ 
  
   ծանոյց 
  
   զպատճառ 
  
   առաքման 
  
   Մկրտիչ 
  
   եւ 
  
   Մարտիրոս 
  
   վարդապետացն: 
  
   Եւ 
  
   վասն 
  
   Մարտիրոս 
  
   պետն 
  
   յանձնարարութիւն 
  
   գրեաց : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   երեցփոխան 
  
   պ. 
  
   Մկրտումն, 
  
   ըստ 
  
   այսմ 
  
   մտաց : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Թիֆլիզու 
  
   Առաջնորդ 
  
   Յովհաննէս 
  
   վարդապետն: 
  
   Եւս 
  
   նոյնպէս: 
  
   Կոնդակ 
  
   եւս 
  
   ի 
  
   Թիֆլիզ` 
  
   վասն 
  
   նորատիպ 
  
   տօնացուցին: 
  
   Զոր 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   Մկրտիչ 
  
   վարդապետին 
  
   ընդ 
  
   Ժ 
  
   հատ 
  
   տօնացուցի 
  
   յղեաց 
  
   առ 
  
   Յովաննէս 
  
   վարդապետն , 
  
   պատուիրելով 
  
   նմա, 
  
   զի 
  
   իւրաքանչիւր 
  
   եկեղեցեաց 
  
   տեղւոյն 
  
   մեն 
  
   մի 
  
   տօնացոյց 
  
   տացէ, 
  
   եւ 
  
   զկոնդակն 
  
   եւս 
  
   ընթեռնուցու 
  
   յեկեղեցիսն, 
  
   եւ 
  
   ծանուցմամբ 
  
   պատուիրեսցէ 
  
   ամենեցուն, 
  
   զի 
  
   զհին 
  
   տօնացոյցն 
  
   ի 
  
   բաց 
  
   թողեալ 
  
   այսուհետեւ 
  
   զնոր 
  
   տօնցոյցն 
  
   ի 
  
   գործ 
  
   ածիցեն : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   գործակալ 
  
   եւ 
  
   վէքիլ 
  
   Գեօրգեցի 
  
   տէր 
  
   Սահակն: 
  
   Ծանուցանելով 
  
   նմա` 
  
   քան 
  
   զայս 
  
   յառաջ 
  
   կոնդակաւ 
  
   գործակալ 
  
   եւ 
  
   վէքիլ 
  
   կարգելն 
  
   ինքեան, 
  
   եւ 
  
   զկոնդակն 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   Յովհաննէս 
  
   վարդապետին 
  
   առ 
  
   ինքն 
  
   յղելն: 
  
   Եւ 
  
   պատուէր` 
  
   զի 
  
   զկոնդակին 
  
   առ 
  
   ինքն 
  
   հասանիլն 
  
   ծանուսցէ 
  
   ' 
  
   մեզ, 
  
   եւ 
  
   գործակալութեան 
  
   եւ 
  
   վէքիլութեան 
  
   գործոյն 
  
   իւրոյ 
  
   արի 
  
   եւ 
  
   ժիր 
  
   լիցի 
  
   ', 
  
   եւ 
  
   Մարտիրոս 
  
   վարդապետի 
  
   նուիրակութեան 
  
   գործոյն 
  
   եւս 
  
   ձեռնտու 
  
   լինիցին: 
  
   Յղեցան 
  
   այսոքիկ 
  
   ընդ 
  
   Մկրտիչ 
  
   վարդապետին: 
  
   Իսկ 
  
   եւ` 
  
   Հաշտարխանուհին 
  
   նուիրակ 
  
   եւ 
  
   Առաջնորդ 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետն` 
  
   աւարտեալ 
  
   զգործն 
  
   իւր, 
  
   քան 
  
   զայս 
  
   յառաջ 
  
   յԱպրիլի 
  
   Է 
  
   եկն 
  
   ի 
  
   ս. 
  
   Աթոռս: 
  
   Վասնորոյ` 
  
   եւ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   ի 
  
   Պետրպօրք` 
  
   ի 
  
   Մօսկով` 
  
   եւ 
  
   Հաշտարխան` 
  
   ի 
  
   Ղզլար 
  
   ի 
  
   Մօզդոկ` 
  
   ի 
  
   Սարաֆան 
  
   ի 
  
   Բորազան 
  
   ի 
  
   Չէրքէզ 
  
   եւ 
  
   յայլ 
  
   շրջակայ 
  
   վիճակսն 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   գիւղորայս 
  
   նոցին 
  
   զետեղեալ 
  
   մերազնեայ 
  
   ժողովրդոցն 
  
   զկոնդակ 
  
   շնորհակալութեան 
  
   գրեաց: 
  
   Զի 
  
   զհին 
  
   նուիրակն 
  
   եւ 
  
   Առաջնորդն 
  
   իւրեանց 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետն 
  
   շահել 
  
   էին 
  
   եւ 
  
   պատուիրեալ, 
  
   եւ 
  
   զառատ 
  
   արդիւնս 
  
   տուեալ, 
  
   Եւ 
  
   պատուէր` 
  
   զի 
  
   զնորոգ 
  
   նուիրակն 
  
   եւ 
  
   Առաջնորդն 
  
   իւրեանց 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետն 
  
   եւս 
  
   նոյնպէս 
  
   շահեալ 
  
   պատուեսցեն, 
  
   եւ 
  
   զգործն 
  
   արդիւնաւոր 
  
   արասցեն, 
  
   եւ 
  
   անմեղածին 
  
   հրամանաց 
  
   նորին 
  
   ըստ 
  
   ամենայն 
  
   հնազանդ 
  
   եւ 
  
   հպատակ 
  
   լիցին 
  
   ըստ 
  
   օրինին: 
  
   Կոնդակ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   վերոյիշեալ 
  
   քաղաքսն 
  
   վասն 
  
   նորատիպ 
  
   տօնացուցին: 
  
   Որպէս 
  
   ի 
  
   Թիֆլիզ : 
 
        
 
       
  
   Ի 
  
   Հաշտարխան 
  
   քաղաքն 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   շնորհակալութեան 
  
   առ 
  
   Թիֆլիզեցի 
  
   Նազարէթի 
  
   որդի 
  
   պ. 
  
   Յօնան: 
  
   Զի 
  
   Թիֆլիզեցի 
  
   Բայրամի 
  
   կնոջ 
  
   հանգուցեալ 
  
   Դարէհջանի 
  
   կտակն, 
  
   (Ե 
  
   ) 
  
   հասուցեալ 
  
   էր 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Վրաստանցի 
  
   ղասապ 
  
   պ. 
  
   Զօհրապն: 
  
   Եւս 
  
   շնորհակալութիւն: 
  
   Զի 
  
   յանուն 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   քառասնից 
  
   էր 
  
   տուեալ 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին: 
  
   (Ա 
  
   ): 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Մշեցի 
  
   Միքայէլի 
  
   որդի 
  
   տիրացու 
  
   Յովհաննէսն: 
  
   Որ 
  
   խոստմունք 
  
   էր 
  
   (ԵՌդեան 
  
   ) 
  
   տուեալ 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Բշնեցի 
  
   տէր 
  
   Յովհաննէսն, 
  
   որ 
  
   խոստմունք 
  
   էր 
  
   տուեալ 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին: 
  
   (Բ 
  
   ): 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Պաղտասար 
  
   վարդապետ 
  
   ոմն: 
  
   Որ 
  
   նա 
  
   եւս 
  
   էր 
  
   խոստմունք 
  
   (Բ 
  
   ) 
  
   եւ 
  
   Բ 
  
   Խաչ 
  
   յիշահակի 
  
   տուեալ 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին: 
  
   Որոց 
  
   մինն 
  
   էր 
  
   չիւթիշի 
  
   եւ 
  
   զանճիրով, 
  
   եւ 
  
   միւսն 
  
   փոքր : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Փարաքարցի 
  
   պ. 
  
   Մովսէսն: 
  
   Շնորհակալութիւն 
  
   եւ 
  
   մխիթարութիւն: 
  
   Վասն 
  
   հոգւոյ 
  
   հանգուցեալ 
  
   եղբօրն 
  
   իւրոյ 
  
   սափրիչ 
  
   պ. 
  
   Յովհաննէսին 
  
   հոգեբաժին 
  
   էր 
  
   տուեալ 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին: 
  
   (ԺԵՌ 
  
   դն .
  
   ): 
  
   Այլ 
  
   եւ` 
  
   զնորին 
  
   դիազարդ 
  
   իսմի 
  
   ղանաւաթն 
  
   շապիկ 
  
   էր 
  
   կարեցուցեալ 
  
   եւ 
  
   տուեալ : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Երեւանցի 
  
   տէր 
  
   Ոսկանն: 
  
   Նոյնպէս 
  
   շնորհակալութիւն 
  
   եւ 
  
   մխիթարութիւն: 
  
   Զի 
  
   վասն 
  
   հանգուցեալ 
  
   եղբօրն 
  
   իւրոյ 
  
   տէր 
  
   Խաչատուրին 
  
   հոգեբաժին 
  
   էր 
  
   տուեալ 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին, 
  
   (Ա 
  
   ) 
  
   եւ 
  
   սակս 
  
   հոգւոյ 
  
   մօրն 
  
   իւրոյ 
  
   եւս 
  
   մէկ 
  
   խաթայի 
  
   բաւ 
  
   շապիկ 
  
   յիշատակի: 
  
   Եւ 
  
   յանձնարարութիւն 
  
   եւս 
  
   վասն 
  
   Յովսէփ 
  
   պետին : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Խալաֆենց 
  
   պ. 
  
   Գէորգն: 
  
   Եւս 
  
   շնորհակալութիւն 
  
   եւ 
  
   մխիթարութիւն: 
  
   Զի 
  
   կտակն 
  
   (որ 
  
   էր 
  
   ԺԵՌ 
  
   դն .
  
   ) 
  
   մօրն 
  
   իւրոյ 
  
   Սիրամարգին 
  
   տուեալ 
  
   էր 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին: 
  
   Որոյ 
  
   ԵՌ 
  
   դեանն 
  
   խոստմունք 
  
   էր , 
  
   եւ 
  
   Ա 
  
   թումանն 
  
   Առաջնորդական 
  
   նուէրք 
  
   եւ 
  
   հասք : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Ջուղայեցի 
  
   Մնացականի 
  
   կին 
  
   Մարիամ 
  
   Խանումն: 
  
   Զի 
  
   ի 
  
   տեղի 
  
   նուիրակութեան 
  
   եւ 
  
   սրբ. 
  
   վեհին 
  
   ժամուց 
  
   Ժ 
  
   հատ 
  
   կիսնոց 
  
   իմփրիայ 
  
   ոսկի. 
  
   Ա 
  
   դեղին 
  
   Հնդկաց 
  
   ապրշումէ 
  
   եաղլուխ, 
  
   Ա 
  
   կտոր 
  
   կնդրուկ, 
  
   Ա 
  
   ժամարարութեան 
  
   ստամբոյ 
  
   քէչայ, 
  
   եւ 
  
   Ա 
  
   դեղնապղնձեայ 
  
   նշխարքի 
  
   սինի 
  
   էր 
  
   տուեալ 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Ագուլեցի 
  
   Նազարի 
  
   որդի 
  
   պ. 
  
   Եային: 
  
   Որ 
  
   քառասնից 
  
   էր 
  
   տուեալ 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին. 
  
   (Ա 
  
   ): 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Երեւանցի 
  
   Աւաքի 
  
   որդի 
  
   պ. 
  
   Սիմէօնն: 
  
   Շնորհակալութիւն: 
  
   Զի 
  
   հաշտարխանցի 
  
   Յովհաննէսի 
  
   կողակից 
  
   Աննախաթունն 
  
   ի 
  
   ժամ 
  
   վախճանին 
  
   Ա 
  
   ճերմակ 
  
   ծաղկով 
  
   կարմիր 
  
   խառայ 
  
   շապիկ 
  
   էր 
  
   խոստացեալ 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս: 
  
   Եւ 
  
   սա 
  
   յետ 
  
   մահուանն 
  
   նորին 
  
   հասուցեալ 
  
   էր 
  
   զայն 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   շնորհակալութեան 
  
   առ 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   գանձապետ 
  
   պ. 
  
   Աբրահամն 
  
   եւ 
  
   պ. 
  
   Աստուածատուրն: 
  
   Զի 
  
   Հաշտարխանցի 
  
   Մէլքոնի 
  
   դուստր 
  
   Եթարն 
  
   առ 
  
   Աստուած 
  
   էր 
  
   փոխեցեալ. 
  
   ուստի` 
  
   նորին 
  
   որդի 
  
   պ. 
  
   Աստուածատուրն 
  
   եւ 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   գանձապետ 
  
   պ. 
  
   Աբրահամն 
  
   վասն 
  
   հոգւոյ 
  
   նորին 
  
   Ա 
  
   ապիլուստրին 
  
   շապիկ 
  
   էին 
  
   տուեալ 
  
   յիշատակ 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   շնորհակալութեան 
  
   եւ 
  
   մխիթարութեան 
  
   առ 
  
   Գիւլզիւլ 
  
   կինն: 
  
   Զի 
  
   այր 
  
   նորին 
  
   Նազարի 
  
   որդի 
  
   Թարղուլին 
  
   ի 
  
   ժամ 
  
   մահուան 
  
   իւրում 
  
   Ա 
  
   ապրի 
  
   զանաւաթ 
  
   շապիկ 
  
   էր 
  
   խոստացեալ 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս: 
  
   Զոր 
  
   եւ 
  
   նա 
  
   յետ 
  
   մահուանն 
  
   նորին 
  
   հասուցեալ 
  
   էր 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   շնորհակալութեան 
  
   եւ 
  
   մխիթարութեան 
  
   առ 
  
   Ագուլեցի 
  
   Շահնազարի 
  
   որդի 
  
   պ. 
  
   Յովհաննէսն, 
  
   Զարիֆն 
  
   եւ 
  
   Մարիամն: 
  
   Զի 
  
   հանգուցեալ 
  
   տէր 
  
   Զաքարիայի 
  
   մայր 
  
   Զարիֆն, 
  
   եւ 
  
   կինն 
  
   նորին 
  
   Մարիամն 
  
   եւ 
  
   որդի 
  
   նորին 
  
   պ . 
  
   Յովհաննէս 
  
   վասն 
  
   հոգւոյ 
  
   տէր 
  
   Զաքարիային 
  
   ձառամբ 
  
   պ. 
  
   Աղամալին 
  
   Ա 
  
   ստամբայ 
  
   արծաթապատ 
  
   եւ 
  
   ոսէջրեալ 
  
   Աւետարան 
  
   էին 
  
   տուեալ 
  
   ս. 
  
   Աթոռոյս : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   շնորհակալութեան 
  
   եւ 
  
   մխիթարութեան 
  
   առ 
  
   Համատանցի 
  
   պ. 
  
   Եսային: 
  
   Որ 
  
   վասն 
  
   հոգւոց 
  
   ծնողաց 
  
   իւրոց, 
  
   ձեռամբ 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին 
  
   Ա 
  
   սեւ 
  
   զօլզօլ 
  
   զանաւաթ 
  
   շապիկ 
  
   էր 
  
   տուեալ 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   շնորհակալութեան 
  
   եւ 
  
   մխիթարութեան 
  
   առ 
  
   Թաւրիզեցի 
  
   Թորոսի 
  
   որդի 
  
   պ. 
  
   Գրիգորն: 
  
   Զի 
  
   վասն 
  
   հոգւոց 
  
   ծնողացն 
  
   իւրոց 
  
   եւ 
  
   յանուն 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   Ա 
  
   կանաչ 
  
   աթլաս 
  
   շապիկ 
  
   էր 
  
   տուեալ 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին 
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   մխիթարութեան 
  
   առ 
  
   տէր 
  
   Սիմէօնն 
  
   եւ 
  
   նորին 
  
   եղբայր 
  
   պ. 
  
   Կարապետն` 
  
   վասն 
  
   մահուան 
  
   եղբօրն 
  
   իւրեանց 
  
   պ. 
  
   Մարտիրոսին: 
  
   Զի 
  
   վասն 
  
   հանգուցեալ 
  
   որդւոյն 
  
   իւրոյ 
  
   Ա 
  
   կարմիր 
  
   զարպապ 
  
   սեղանի 
  
   գոգնոց 
  
   էր 
  
   տուեալ 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին, 
  
   եւ 
  
   զթուղթ 
  
   եւս 
  
   գրեալ 
  
   սրբ. 
  
   վեհին, 
  
   եւ 
  
   յետոյ 
  
   ինքն 
  
   վախճանեալ 
  
   էր : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   մխիթարութեան 
  
   առ 
  
   Աննախաթունն 
  
   վասն 
  
   մահուան 
  
   որդւոյն 
  
   Գրիգորին, 
  
   զի 
  
   վասն 
  
   որդւոյն 
  
   իւրոյ 
  
   Ա 
  
   ձեռաց 
  
   արծաթեայ 
  
   խաչ 
  
   էր 
  
   տուեալ 
  
   յիշատակ 
  
   յանուն 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   շնորհակալութեան 
  
   առ 
  
   Արտավէլցի 
  
   Մկրտումին 
  
   որդի 
  
   պ. 
  
   Մանուչարն: 
  
   Զի 
  
   ընդ 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին 
  
   Ա 
  
   մախմուր 
  
   գթակի 
  
   երես 
  
   էր 
  
   յղեալ 
  
   իւր 
  
   մորթովն 
  
   վասն 
  
   սրբ. 
  
   վեհին, 
  
   եւ 
  
   թուղթս 
  
   եւս 
  
   գրեալ: 
  
   Նաեւ` 
  
   վասն 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին 
  
   յանձնարարութիւնս 
  
   եւս 
  
   գրեաց 
  
   սմա : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   շնորհակալութեան 
  
   առ 
  
   Ագուլեցի 
  
   պ. 
  
   Շմաւօնն: 
  
   Զի 
  
   ընդ 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին` 
  
   Ա 
  
   ձեռաց 
  
   Փէշկիր, 
  
   եւ 
  
   Ա 
  
   արծաթեայ 
  
   արաղի 
  
   թաս 
  
   էր 
  
   յղեալ 
  
   վասն 
  
   սրբ. 
  
   վեհին : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   շնորհակալութեան 
  
   առ 
  
   Էտիլ 
  
   խանի 
  
   Գրիգորի 
  
   որդի 
  
   պ. 
  
   Ստեփանն : 
  
   Որ 
  
   Ա 
  
   շիրմահի 
  
   գաւազան 
  
   էր 
  
   յղեալ : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   շնորհակալութեան 
  
   եւ 
  
   մխիթարութեան 
  
   առ 
  
   հանգուցեալ 
  
   Խաչատուր 
  
   Աղայի 
  
   կին 
  
   Մարիամն 
  
   եւ 
  
   որդի 
  
   նորին 
  
   պ. 
  
   Աբրահամն: 
  
   Զի 
  
   վասն 
  
   հոգւոյ 
  
   Խաչատուր 
  
   Աղային` 
  
   Ա 
  
   խաթայի 
  
   սեղանի 
  
   գոգնոց: 
  
   Ա 
  
   սկհւոյ 
  
   արծաթ 
  
   որ 
  
   էր 
  
   բաժալ 
  
   եւ 
  
   Ա 
  
   սկհւոյ 
  
   կարմիր 
  
   եաղլուխ 
  
   էին 
  
   տուեալ : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   շնորհակալութեան 
  
   առ 
  
   Ջուղայեցի 
  
   պ. 
  
   Մկրտումն: 
  
   Զի 
  
   ընդ 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին 
  
   Ա 
  
   ջլղաւայ 
  
   քիւրք 
  
   էր 
  
   յղեալ 
  
   վասն 
  
   սրբ. 
  
   վեհին, 
  
   եւ 
  
   թուղթ 
  
   եւս 
  
   գրեալ: 
  
   Եւ 
  
   յանձնարարութիւն 
  
   վասն 
  
   Յովսէփ 
  
   պետին : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   թարգման 
  
   պ. 
  
   Աւէտն 
  
   Կարբեցի 
  
   եւ 
  
   եւ 
  
   Երեւան 
  
   պ. 
  
   Բ. 
  
   Եղիազարասն. 
  
   պ. 
  
   Գէորգն, 
  
   պ. 
  
   Մատթէոսն 
  
   եւ 
  
   առ 
  
   պ. 
  
   Մանուկն: 
  
   Շնորհակալութիւն 
  
   վասն 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին, 
  
   եւ 
  
   յանձնարարութիւն 
  
   վասն 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին, 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   սիրոյ 
  
   թղթոցն 
  
   իւրեանց : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Սարգիս 
  
   Աղայն 
  
   Եղբօրորդի 
  
   Յովաննէս 
  
   Աղայն: 
  
   Շնրորհակալութիւն 
  
   վասն 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին, 
  
   եւ 
  
   յան-նարարութիւն 
  
   վասն 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   մհ. 
  
   Գրիգոր 
  
   Աղայն` 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   ի 
  
   նոյ. 
  
   ԻԷ 
  
   գրեալ 
  
   թղթոյն: 
  
   Նոյնպէս 
  
   շնորհակալութիւն 
  
   վասն 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին, 
  
   եւ 
  
   յանձնարարութիւն 
  
   վասն 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին: 
  
   Եւ 
  
   խնդրեալ 
  
   սա 
  
   ի 
  
   սրբ. 
  
   վեհէն, 
  
   զի 
  
   զորպէսն 
  
   Թարխան 
  
   Աղային 
  
   գրեսցէ 
  
   ինքեան: 
  
   Զոր 
  
   եւ 
  
   գրեաց 
  
   զի 
  
   նա 
  
   այժմ 
  
   ոչ 
  
   է 
  
   ի 
  
   կալանս 
  
   որպէս 
  
   լսեմք: 
  
   Եւ 
  
   Թարխան 
  
   Աղայն 
  
   մինչ 
  
   էր 
  
   ի 
  
   կալանս, 
  
   յայնժամ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   զորպէսն 
  
   նորին 
  
   գրեաց 
  
   հօրն 
  
   նորա 
  
   Աղամայ 
  
   աղայն: 
  
   Որում 
  
   եւ 
  
   պատուիրեաց 
  
   գալ 
  
   ի 
  
   ս. 
  
   Աթոռս: 
  
   Քանզի` 
  
   կամէր 
  
   սրբ. 
  
   վեհն, 
  
   զի 
  
   ի 
  
   գալն 
  
   նորա 
  
   աստ, 
  
   ինքն 
  
   ի 
  
   մէջ 
  
   մտեալ 
  
   թերեւս 
  
   հաշտեցուսցէ 
  
   զսիրտ 
  
   Արքային 
  
   ընդ 
  
   որդւոյ 
  
   նորա, 
  
   եւ 
  
   զհնարս 
  
   ազատութեան 
  
   եւս 
  
   վասն 
  
   նորա 
  
   գտանել 
  
   կարիցէ: 
  
   Իսկ 
  
   նա 
  
   մինչեւ 
  
   ցայժմ 
  
   ոչ 
  
   եկն: 
  
   Զոր 
  
   եւ 
  
   ծանոյց 
  
   նմա: 
  
   Եւ 
  
   զի` 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   յառաջագոյն 
  
   գրեաց 
  
   իշխանացն 
  
   տեղւոյն, 
  
   զի 
  
   զվէճն 
  
   Բարդուղին 
  
   հատեալ, 
  
   հաշտեսցուցեն 
  
   զնա 
  
   ընդ 
  
   եղբօրն 
  
   իւրոյ 
  
   Յակոբին: 
  
   Եւ 
  
   նոքա 
  
   եւս 
  
   ըստ 
  
   հրամանի 
  
   սրբ. 
  
   վեհին 
  
   կոչեալ 
  
   զնոսա 
  
   առ 
  
   ինքեանս, 
  
   կամեցեալ 
  
   էին 
  
   հաշտեցուցանել 
  
   զնոսա 
  
   ընդ 
  
   միմեանս. 
  
   բայց 
  
   նոքա 
  
   ոչ 
  
   էին 
  
   հաշտեալ: 
  
   Զոր 
  
   գրեալ 
  
   էր 
  
   սա 
  
   սրբ. 
  
   վեհին: 
  
   Եւ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   գրեաց 
  
   սմա 
  
   ասելով 
  
   թէ` 
  
   մեք 
  
   կամեցաք 
  
   ասէ 
  
   զի 
  
   դոքա 
  
   հաշտեսցին 
  
   ընդ 
  
   միմեանս, 
  
   իսկ 
  
   թէ 
  
   ոչ 
  
   հաշտին, 
  
   մեք 
  
   զի՞նչ 
  
   արասցուք, 
  
   ինքեանք 
  
   լիցին 
  
   ասէ 
  
   պարտական 
  
   իւրեանց 
  
   մեղացն: 
  
   Եւ 
  
   թագաւորն 
  
   Ռուսաց 
  
   ազատ 
  
   ազնուութիւն 
  
   էր 
  
   շնորհեալ 
  
   սմա: 
  
   Որոյ 
  
   աղագաւ 
  
   եւս 
  
   ս. 
  
   վեհն 
  
   շնորհաւորութիւն 
  
   գրեաց 
  
   սմա : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   գանձապետ 
  
   Սարգիս 
  
   Աղայն, 
  
   (որ 
  
   ի 
  
   պատմութեան 
  
   ՌՄԻԲ 
  
   ամին 
  
   եւ 
  
   դեկտ. 
  
   ԺԷ 
  
   յիշեցեալ 
  
   է 
  
   ), 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   ի 
  
   նոյ. 
  
   ԻԷ 
  
   գրեալ 
  
   թղթոյն: 
  
   Եւ 
  
   վասն 
  
   Մինաս 
  
   եւ 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետացն 
  
   շնորհակալութիւն 
  
   գրեաց 
  
   սմա, 
  
   զի 
  
   շահեալ 
  
   էր 
  
   զնոսա: 
  
   Եւ 
  
   պատուէր 
  
   ` 
  
   զի 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետն 
  
   որքան 
  
   անդ, 
  
   եւս 
  
   ի 
  
   սէր 
  
   ունիցի 
  
   զնա 
  
   եւ 
  
   շահեսցէ, 
  
   եւ 
  
   գործոյն 
  
   իւրոյ 
  
   եւս 
  
   ձեռնտու 
  
   լիցի: 
  
   Կրկին 
  
   շնորհակալութիւն` 
  
   վասն 
  
   հանգուցեալ 
  
   եղբօրն 
  
   իւրոյ 
  
   Խաչատուր 
  
   Աղային, 
  
   հոգեբաժին 
  
   էր 
  
   տուեալ 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին 
  
   (Բ 
  
   ): 
  
   Եւ 
  
   վասն 
  
   Բարդուղի 
  
   եւ 
  
   եղբօր 
  
   նորա 
  
   Յակոբի 
  
   անհաշտ 
  
   խռովութեան 
  
   զոր 
  
   ինչ 
  
   գրեաց 
  
   մհ. 
  
   Գրիգոր 
  
   Աղային, 
  
   զնոյն 
  
   բանն 
  
   սմա 
  
   եւս 
  
   գրեաց : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Միֆօտի 
  
   եպիսկոպոսն 
  
   Ռուսաց. 
  
   (որ 
  
   ի 
  
   ՌՄԻԲ 
  
   թ. 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   դեկտ. 
  
   ԺԷ 
  
   յիշեցեալ 
  
   է .
  
   ) 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   ի 
  
   նոյ. 
  
   Է 
  
   գրեալ 
  
   թղթոյն: 
  
   Զոր 
  
   ընդ 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին 
  
   գրեալ 
  
   էր: 
  
   Եւ 
  
   վասն 
  
   Մինաս 
  
   եւ 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետացն 
  
   շնորհակալութիւն 
  
   գրեաց, 
  
   զի 
  
   զնոսա 
  
   ի 
  
   սէր 
  
   ընկալեալ 
  
   էր 
  
   եւ 
  
   շահեալ: 
  
   Յորմէ 
  
   եւ 
  
   խնդրեաց` 
  
   զի 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետն 
  
   որքան 
  
   անդ 
  
   է` 
  
   եւս 
  
   ի 
  
   սէր 
  
   ունիցի 
  
   զնա 
  
   եւ 
  
   շահեսցէ: 
  
   Եւ 
  
   ոչ 
  
   միայն 
  
   նմա, 
  
   այլ 
  
   եւ 
  
   զմերազնեայսն 
  
   եւս 
  
   միշտ 
  
   ի 
  
   սէր 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   խնամս 
  
   իւր 
  
   ունիցի : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   ենարալ 
  
   մայօր` 
  
   եւ 
  
   կաւլէր, 
  
   եւ 
  
   Հաշտարխանու 
  
   գումբեռնաթօր 
  
   Պետր 
  
   Գրեչեդնիկովին 
  
   (որ 
  
   ի 
  
   պատմութեան 
  
   ՌՄԻԲ 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   դեկտ. 
  
   ԺԷ 
  
   յիշեցեալ 
  
   է .
  
   ) 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   յօգ. 
  
   Թ 
  
   գրեալ 
  
   թղթոյն: 
  
   Նոյնպէս 
  
   շնորհակալութիւն 
  
   վասն 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին, 
  
   եւ 
  
   յանձնարարութիւն 
  
   վասն 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին 
  
   եւ 
  
   մերայնոցն : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Ղզլարու 
  
   պօլկովնիկ 
  
   Իվան 
  
   Իվանիչ 
  
   կաւալեր 
  
   Իշտենտիրն: 
  
   Նոյնպէս 
  
   շնորհակալութիւն 
  
   վասն 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին 
  
   եւ 
  
   յանձնարարութիւն 
  
   վասն 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին 
  
   եւ 
  
   մերազնէիցն : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Ղզլարու 
  
   պլացմայեօր 
  
   Վասիլի 
  
   Վլօդիդիմիչ 
  
   Կպիտովցկին: 
  
   Նոյնպէս 
  
   շնորհակալութիւն 
  
   վասն 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին, 
  
   եւ 
  
   յանծնարարութիւն 
  
   վասն 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին 
  
   եւ 
  
   մերայնոցն: 
  
   (ՇՁԹ 
  
   ) 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   շնորհակալութիւն 
  
   առ 
  
   Ծաղկնուձորեցի 
  
   Գասպարի 
  
   դուստր 
  
   Մարիամն: 
  
   Զի 
  
   յանուն 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   քառասնից 
  
   էր 
  
   տուեալ 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին: 
  
   (Բ 
  
   ) 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   շնորհակալութեան 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   թղթոյն` 
  
   առ 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   գանձապետ 
  
   պ. 
  
   Աբրահամն: 
  
   Զի 
  
   բաց 
  
   ի 
  
   շահելոյն 
  
   զՄինաս 
  
   վարդապետն, 
  
   Ա 
  
   հալդուզ 
  
   ոսկի 
  
   ինքն, 
  
   եւ 
  
   Ա 
  
   զարմահպուպ 
  
   ոսկի 
  
   եւս 
  
   կինն 
  
   էր 
  
   տուեալ 
  
   նմա 
  
   աջահամբոյր 
  
   վասն 
  
   սրբ. 
  
   վեհին: 
  
   Եւ 
  
   պատուէր` 
  
   զի 
  
   զգործն 
  
   իւր 
  
   արդիւնաւոր 
  
   արարեալ, 
  
   զարդիւնս 
  
   նորին 
  
   ըստ 
  
   ժամանակին 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին 
  
   յանձնեսցէ, 
  
   եւ 
  
   գործոյ 
  
   նորին 
  
   եւս 
  
   ձեռնտու 
  
   եւ 
  
   մուղայէթ 
  
   լիցի, 
  
   եւ 
  
   շահեսցէ 
  
   զնա : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Կլաւայ 
  
   պ. 
  
   Նուրիջանն, 
  
   եւ 
  
   պ. 
  
   Գաբրիէլն: 
  
   Շնորհակալութիւն 
  
   վասն 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին, 
  
   եւ 
  
   յանձնարարութիւն 
  
   վասն 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին: 
  
   (ՈԽԴ 
  
   ) 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Մօզտօքու 
  
   պոլկովնիկ 
  
   Ալէքսանդր 
  
   Ֆէդօտիչ 
  
   Իվանովն: 
  
   Նոյնպէս 
  
   շնորհակալութիւն 
  
   վասն 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին, 
  
   եւ 
  
   յանձնարարութիւն 
  
   վասն 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին 
  
   եւ 
  
   մերայնոցն: 
  
   (ՇՁԹ 
  
   ) 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Եղիազար 
  
   Աղայի 
  
   որդի 
  
   Յովաննէս 
  
   Աղայն 
  
   ի 
  
   Պետրպօրք: 
  
   (Որ 
  
   ի 
  
   պատմ. 
  
   ՌՄԻԲ, 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   դեկտ. 
  
   ԺԷ 
  
   յիշեցեալ 
  
   է .
  
   ) 
  
   շնորհակալութիւն 
  
   վասն 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին, 
  
   եւ 
  
   յանձնարարութիւն 
  
   վասն 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին 
  
   եւ 
  
   մխիթարութիւն 
  
   վասն 
  
   մահուան 
  
   եղբօրն 
  
   իւրոյ 
  
   Խաչիկ 
  
   Աղային: 
  
   Եւ 
  
   վասն 
  
   նորաշէն 
  
   եկեղեցւոյն 
  
   իւրոյ 
  
   Ա 
  
   հատ 
  
   նորատիպ 
  
   տօնացոյց 
  
   յղեաց 
  
   առ 
  
   նա: 
  
   Եւ 
  
   զի 
  
   սովորութիւն 
  
   է 
  
   երկրին 
  
   Ռուսաց, 
  
   որք 
  
   ոչ 
  
   թողուն 
  
   ումեք 
  
   յերկրէն 
  
   իւրեանց 
  
   զդրամ 
  
   ինչ 
  
   ի 
  
   դուրս 
  
   բերելոյ, 
  
   այլ 
  
   վէճեղէն 
  
   միայն: 
  
   Որոյ 
  
   աղագաւ 
  
   եւ 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետի 
  
   ժողովել 
  
   նուիրակական 
  
   արդիւնքն 
  
   ի 
  
   Հաշտարխան 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   գանձապետ 
  
   Սարգիս 
  
   Աղայն 
  
   արգելեալ 
  
   կայր, 
  
   զի 
  
   ոչ 
  
   թողին 
  
   բերել 
  
   ընդ 
  
   իւր: 
  
   Վասնորոյ` 
  
   եւ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   պատուիրեաց 
  
   սմա, 
  
   զի 
  
   ի 
  
   դրան 
  
   Արքային 
  
   այնպէս 
  
   բան 
  
   իմն 
  
   հոգասցէ, 
  
   որ 
  
   այսուհետեւ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   իշխեսցէ 
  
   ոք 
  
   զարդիւնսն 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   անդ 
  
   արգելուլ, 
  
   այլ 
  
   նուիրակն 
  
   բերցէ 
  
   ընդ 
  
   իւր: 
  
   Յղեցաւ 
  
   այս 
  
   առ 
  
   Եղիազար 
  
   Աղայն` 
  
   յղել 
  
   առ 
  
   նա : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   ի 
  
   Մօսկով 
  
   առ 
  
   Եղիազար 
  
   Աղայն: 
  
   (Որ 
  
   ի 
  
   պատմ. 
  
   ՌՄԻԲ 
  
   ի 
  
   դեկտ. 
  
   ԺԷ 
  
   յիշեցաւ .
  
   ) 
  
   նոյնպէս 
  
   շնորհակալութիւն 
  
   վասն 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին, 
  
   եւ 
  
   մխիթարութիւն` 
  
   վասն 
  
   մահուան 
  
   որդւոյն 
  
   Խաչիկ 
  
   աղային, 
  
   զի 
  
   վասն 
  
   նորա 
  
   հոգեբաժին 
  
   էր 
  
   տուեալ 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին: 
  
   (Ժ 
  
   ) 
  
   եւ 
  
   զթուղթն 
  
   որդւոյ 
  
   սորին 
  
   Յովաննէս 
  
   Աղային 
  
   ի 
  
   թղթոջս 
  
   եդեալ 
  
   առ 
  
   սա 
  
   յղեաց, 
  
   զի 
  
   առ 
  
   նա 
  
   յղեսցէ, 
  
   եւ 
  
   վասն 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   արդեանցն 
  
   ինքն 
  
   եւս 
  
   գրեսցէ 
  
   նմա 
  
   զպատուէրս : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   շնորհակալութեան 
  
   առ 
  
   Ներսէս 
  
   Աղայն 
  
   ի 
  
   Մօսկով: 
  
   Զի 
  
   բաց 
  
   ի 
  
   շահելոյն 
  
   զՄինաս 
  
   վարդապետն, 
  
   Ա 
  
   բժշկարանի 
  
   տետր 
  
   էր 
  
   յղեալ 
  
   ընդ 
  
   նմա 
  
   վասն 
  
   սրբազանին: 
  
   Եւ 
  
   վասն 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին 
  
   կրկին 
  
   յանձնարարութիւն 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   նա: 
  
   Եւ 
  
   զի 
  
   Բայազատցի 
  
   Մարգարէ 
  
   Աղայի 
  
   մարդն 
  
   յայն 
  
   կողմն 
  
   վախճանեալ 
  
   էր, 
  
   եւ 
  
   զինչսն 
  
   նորին 
  
   այլք 
  
   ի 
  
   ծածուկ 
  
   կողոպտեալ 
  
   էին: 
  
   Զոր 
  
   ի 
  
   լսելն 
  
   Մարգարէ 
  
   Աղային, 
  
   գրեալ 
  
   էր 
  
   աղաչանօք 
  
   առ 
  
   սրբ . 
  
   վեհն 
  
   գրել 
  
   Ներսէս 
  
   Աղային, 
  
   զի 
  
   հետեւեալ 
  
   իմասցի` 
  
   զի 
  
   թերեւս 
  
   գտանել 
  
   կարասցէ 
  
   զինչսն 
  
   իւր: 
  
   Ուստի` 
  
   եւ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   ըստ 
  
   խնդրոյ 
  
   նորին 
  
   գրեաց 
  
   սմա, 
  
   զի 
  
   վասն 
  
   խաթերն 
  
   իւրոյ 
  
   հոգ 
  
   տարցէ 
  
   այսմ 
  
   բանիս : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Հաշտարխանու 
  
   նուիրակ 
  
   եւ 
  
   Առաջնորդ 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետն` 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   ի 
  
   նոյ. 
  
   ԻԷ 
  
   գրեալ 
  
   թղթոյն: 
  
   Զոր 
  
   ընդ 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին 
  
   գրեալ 
  
   էր: 
  
   Որում 
  
   եւ 
  
   ծանոյց 
  
   զՄինաս 
  
   վարդապետի 
  
   անվնաս 
  
   հասանիլն 
  
   ի 
  
   ս. 
  
   Աթոռս: 
  
   Եւ 
  
   պատուէր` 
  
   զի 
  
   զնուիրակական 
  
   արդիւնս 
  
   նորին 
  
   զորս 
  
   առ 
  
   Սարգիս 
  
   Աղայն 
  
   թողեալ 
  
   էր, 
  
   ջանասցէ 
  
   ի 
  
   ս. 
  
   Աթոռս 
  
   հասուցանել: 
  
   Եւ 
  
   վասն 
  
   Բարդուղին 
  
   եւ 
  
   Յակոբին 
  
   գրեալ 
  
   էր 
  
   թէ` 
  
   ոչ 
  
   կամին 
  
   հայտիլ 
  
   ընդ 
  
   միմեանս: 
  
   Եւ 
  
   թէ 
  
   Յակոբն 
  
   կամի 
  
   քահանայ 
  
   ձեռնադրիլ: 
  
   Բայց 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   ոչ 
  
   ետ 
  
   նմա 
  
   հրաման 
  
   առանց 
  
   հաշտութեան 
  
   ընդ 
  
   եղբօրն 
  
   իւրոյ` 
  
   քահանայ 
  
   լինել: 
  
   Այլ 
  
   պատուիրեաց 
  
   սմա 
  
   թէ` 
  
   որպէս 
  
   տեղւոյդ 
  
   իշխանքն 
  
   վճռեալ 
  
   են 
  
   ասէ 
  
   զդաւ 
  
   երկուցն, 
  
   եթէ 
  
   Յակոբն 
  
   տայցէ 
  
   ասէ 
  
   զդրամն 
  
   Բարդուղին, 
  
   եւ 
  
   մեղայ 
  
   ասիցէ 
  
   նմա, 
  
   եւ 
  
   կատարելապէս 
  
   հաշտիցին 
  
   ընդ 
  
   միմեանս, 
  
   հրաման 
  
   է 
  
   ասէ 
  
   քեզ 
  
   օրհնել 
  
   զՅակոբն, 
  
   եւ 
  
   թէ 
  
   ոչ` 
  
   մի 
  
   օրհնեսցես 
  
   զնա, 
  
   եւ 
  
   մի 
  
   ինչ 
  
   գրեսցես 
  
   վասն 
  
   դոցա 
  
   առ 
  
   մեզ: 
  
   Եւ 
  
   պատուիրեաց 
  
   եւս` 
  
   զի 
  
   վասն 
  
   Գիլանու 
  
   նուիրակ 
  
   Պետրոս 
  
   վարդապետին 
  
   ի 
  
   նախկին 
  
   վիճակն 
  
   իւր 
  
   յՈւռումելի 
  
   երթալոյն 
  
   որոց 
  
   գիր 
  
   է 
  
   գրեալ, 
  
   եւս 
  
   գրեսցէ 
  
   նոցա, 
  
   զի 
  
   թոյլ 
  
   տացեն. 
  
   քանզի` 
  
   կամէր 
  
   յՈւռումելի 
  
   զայլ 
  
   նուիրակ 
  
   յղել 
  
   յայս 
  
   կողմամբս: 
  
   Կրկին 
  
   պատուէր` 
  
   զի 
  
   վասն 
  
   Քեալանթարի 
  
   պարտուցն 
  
   մի 
  
   ինչ 
  
   գրեսցէ 
  
   ումեք, 
  
   այլ 
  
   զանց 
  
   արասցէ, 
  
   զի 
  
   նա 
  
   յանցեալ 
  
   ամին 
  
   վաշճանեցաւ: 
  
   Եւ 
  
   սա 
  
   վասն 
  
   եղբարց 
  
   իւրոց 
  
   էլին 
  
   խնդրեալ 
  
   էր 
  
   ի 
  
   սրբ. 
  
   վեհէն 
  
   գրել 
  
   Արքային, 
  
   զի 
  
   յետս 
  
   տացէ 
  
   ինքեանց: 
  
   Եւ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   ըստ 
  
   խնդրոյ 
  
   նորին 
  
   գրեաց 
  
   Արքային, 
  
   եւ 
  
   Մկրտիչ 
  
   վարդապետին 
  
   եւս 
  
   բերանով 
  
   պատուիրեաց 
  
   ասել 
  
   նմա, 
  
   զի 
  
   էլն 
  
   նոցա 
  
   յետս 
  
   տացէ 
  
   ինքեանց, 
  
   զոր 
  
   եւ 
  
   ծանոյց 
  
   սմա: 
  
   Ծանոյց 
  
   սմա 
  
   եւ 
  
   վասն 
  
   տօնակատարութեան 
  
   տետերն 
  
   զյառաջաբանութիւն 
  
   շինելն 
  
   եւ 
  
   յառաջագոյն 
  
   յղելն 
  
   առ 
  
   ինքն, 
  
   զի 
  
   ընդ 
  
   տետերն 
  
   գիցէ: 
  
   (Որպէս` 
  
   ի 
  
   յնվ. 
  
   ԻԱ 
  
   ասացեալ 
  
   է .
  
   ) 
  
   Ծանոյց 
  
   եւս 
  
   զգալն 
  
   թղթաշինացն, 
  
   եւ 
  
   զձեռնարկելն 
  
   շինութեան 
  
   թղթահանն: 
  
   Եւ 
  
   գրաֆի 
  
   հարսանեաց 
  
   շնորհաւորելոյն 
  
   աղագաւ 
  
   գիր 
  
   էր 
  
   խնդրեալ 
  
   սա 
  
   ի 
  
   սրբ. 
  
   վեհէն: 
  
   Բայց 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   ոչ 
  
   գրեաց 
  
   ասելով 
  
   թէ` 
  
   զի 
  
   թէ 
  
   զթուղթ 
  
   կամիցիմ 
  
   գրել 
  
   ասէ 
  
   առ 
  
   նա, 
  
   վասն 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   արդեանցն 
  
   ասէ 
  
   գրեցից, 
  
   զի 
  
   թողուցուն 
  
   ի 
  
   դուրս 
  
   բերել: 
  
   Եւ 
  
   ընդ 
  
   թղթոցս 
  
   ԺԲ 
  
   հատ 
  
   տօնացոյց 
  
   յղեաց 
  
   առ 
  
   նա, 
  
   զի 
  
   իւրաքանչիւր 
  
   եկեղեցեաց 
  
   երկրին 
  
   մէնմի 
  
   տօնացոյց 
  
   տացէ, 
  
   եւ 
  
   զտօնացուցի 
  
   կոնդակն 
  
   յեկեղեցիսն 
  
   ընթերցեալ, 
  
   ծանուցմամբ 
  
   պատուիրեսցէ 
  
   ամենեցուն, 
  
   զի 
  
   այսուհետեւ 
  
   զնոր 
  
   տօնացոյցն 
  
   ի 
  
   գործ 
  
   ածիցեն: 
  
   եւ 
  
   պատուէր` 
  
   զի 
  
   Ներսէս 
  
   Աղայի 
  
   գիրն 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   ինքն 
  
   յղեսցէ, 
  
   եւ 
  
   վասն 
  
   Մարգար 
  
   Աղայի 
  
   բանիցն 
  
   ինքն 
  
   եւս 
  
   գրեսցէ 
  
   նմա, 
  
   զի 
  
   հոգ 
  
   տարցէ: 
  
   Եւ 
  
   զկնի 
  
   երթալոն 
  
   նորա 
  
   ի 
  
   վիճակն 
  
   իւր, 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   մինչեւ 
  
   ցայժմ 
  
   Դ 
  
   գիր 
  
   էր 
  
   գրեալ 
  
   նմա: 
  
   Զոր 
  
   եւ 
  
   այժմ 
  
   ծանոյց 
  
   նմա: 
  
   Իսկ 
  
   եւ` 
  
   Ջուղայեցի 
  
   Յակոբ 
  
   կաթուղիկոսն 
  
   եւ 
  
   ս. 
  
   Երուսաղէմայ 
  
   պատրիարք 
  
   Մարտիրոս 
  
   վարդապետն 
  
   վասն 
  
   Եղիազար 
  
   կաթուղիկոսի 
  
   վիճմանցն 
  
   Ագուլեցի 
  
   Խօջայ 
  
   Խոսրովին 
  
   թամասուկ 
  
   տան, 
  
   եւ 
  
   յոլով 
  
   դրամս 
  
   առեալ 
  
   ի 
  
   նմանէ 
  
   վատնեն 
  
   ի 
  
   դրունս 
  
   առքունի 
  
   ի 
  
   Պօլիս. 
  
   եւ 
  
   նոյն 
  
   թամասուկին 
  
   սաւատ 
  
   եւս 
  
   գրեն 
  
   եւ 
  
   կնքեն, 
  
   եւ 
  
   առնեն 
  
   զայն 
  
   եւս 
  
   իւր 
  
   զասլ 
  
   թամասուկ, 
  
   բայց 
  
   Յակոբ 
  
   կաթողիկոսն 
  
   զայն 
  
   ոչ 
  
   կնքէ: 
  
   Եւ 
  
   տաճկերէն 
  
   թուղթ 
  
   եւս 
  
   յայնմ 
  
   կողմանէ 
  
   գրեցուցեալ 
  
   կնքեն: 
  
   Եւ 
  
   յետոյ 
  
   զպարտսն 
  
   որպէս 
  
   եւ 
  
   է, 
  
   վճարեն, 
  
   եւ 
  
   զասլ 
  
   թամասուկն 
  
   առնուն, 
  
   բայց 
  
   այն 
  
   սաւատն 
  
   եւ 
  
   տաճկերէն 
  
   գիրն 
  
   մնան 
  
   ի 
  
   ձեռս 
  
   Խոսրովին 
  
   պատճառանօք 
  
   ինչ: 
  
   Եւ 
  
   յետոյ 
  
   Խոսրովն 
  
   մեռանի, 
  
   եւ 
  
   այն 
  
   թուղթքն 
  
   մնան 
  
   եւ 
  
   անկանին 
  
   ի 
  
   ձեռս 
  
   թոռին 
  
   նորա: 
  
   Եւ 
  
   նա 
  
   երթեալ 
  
   արզ 
  
   առնէ 
  
   Իբրահիմ 
  
   շահին, 
  
   զի 
  
   պահանջեսցէ 
  
   զդրամն 
  
   ի 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս: 
  
   Որ 
  
   եւ 
  
   առնուի 
  
   նմանէ 
  
   ռաղամ, 
  
   եւ 
  
   գայ 
  
   յԵրեւան 
  
   առնել 
  
   ընդ 
  
   մեզ 
  
   զդաւայ: 
  
   Եւ 
  
   յայն 
  
   աւուրսն, 
  
   Աղուան 
  
   Ազատխանն 
  
   աւերէ 
  
   զԱգուլիս 
  
   եւ 
  
   գերէ: 
  
   Եւ 
  
   նա 
  
   յորժամ 
  
   լսէ 
  
   զգերիլն 
  
   ընտանեացն, 
  
   յայնժամ` 
  
   զայն 
  
   թուղթսն 
  
   ումեմն 
  
   Յովսէփ 
  
   յանուն 
  
   Թիֆլիզեցւոց 
  
   գրաւ 
  
   տայ, 
  
   եւ 
  
   ԻԱ 
  
   թուման 
  
   եւ 
  
   Ժ 
  
   խալվար 
  
   չալթուկ 
  
   առեալ 
  
   ի 
  
   նմանէ` 
  
   երթայ, 
  
   զի 
  
   զգերիսն 
  
   իւր 
  
   ազատեսցէ: 
  
   Եւ 
  
   անտի 
  
   այլ 
  
   ոչ 
  
   դառնայ. 
  
   եւ 
  
   անյայտ 
  
   եւս 
  
   լինի: 
  
   Իսկ 
  
   այն 
  
   թուղթքն 
  
   մնան 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   Յովսէփին: 
  
   Զոր 
  
   առեալ 
  
   երթայ 
  
   ի 
  
   Հաշտարխան: 
  
   Եւ 
  
   այժմ 
  
   անդ 
  
   է: 
  
   Զոր 
  
   այժմ 
  
   ցուցեալ 
  
   էր 
  
   Մինաս 
  
   եւ 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետացն, 
  
   եւ 
  
   ծանուցեալ 
  
   էր 
  
   նոցա 
  
   զայս 
  
   իրակութիւնս: 
  
   Եւ 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետն 
  
   զթամասուկի 
  
   սաւատի 
  
   օրինակն 
  
   կերպիւ 
  
   ինչ 
  
   առեալ, 
  
   ընդ 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին 
  
   յղեալ 
  
   էր 
  
   սրբ. 
  
   վեհն, 
  
   եւ 
  
   գրեալ 
  
   էր 
  
   ի 
  
   նմա 
  
   զորպէսն: 
  
   Յորմէ 
  
   եւ 
  
   խնդրեալ 
  
   էր` 
  
   զի 
  
   վասն 
  
   այսր 
  
   զհոգս 
  
   արասցէ, 
  
   զի 
  
   զայն 
  
   թուղթսն 
  
   առ 
  
   ձեռն 
  
   բերցուք: 
  
   Զի 
  
   մի 
  
   գուցէ 
  
   ի 
  
   ձեռս 
  
   այլոց 
  
   մնալովն 
  
   վնաս 
  
   բերցէ 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս: 
  
   Վասնորոյ` 
  
   եւ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   զթուղթ 
  
   եւս 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետն: 
  
   Այնպէս` 
  
   որպէս 
  
   զի 
  
   զՅովսէփն 
  
   այն 
  
   կոչեալ 
  
   առ 
  
   ինքն, 
  
   առընթեր 
  
   նմա 
  
   ընթերցցի 
  
   զայն, 
  
   եւ 
  
   ծանուսցէ 
  
   նմա 
  
   զմիտս 
  
   գրեցելոցն: 
  
   Զի 
  
   թերեւս 
  
   կարասցէ 
  
   այնու 
  
   ի 
  
   հաւանութիւն 
  
   բերել 
  
   զնա, 
  
   եւ 
  
   առնուլ 
  
   զթուղթսն 
  
   ի 
  
   նմանէ: 
  
   Եւ 
  
   օրինակ 
  
   գրոյն 
  
   զոր 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   վասն 
  
   վերոյիշեալ 
  
   թղթոցն 
  
   գրեաց 
  
   եռ 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետն, 
  
   էր 
  
   այս: 
  
   Թէ 
  
   մինչեւ 
  
   էհաս 
  
   ասէ 
  
   ի 
  
   ս. 
  
   Աթոռս 
  
   սիրելի 
  
   որդին 
  
   մեր 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետն, 
  
   ի 
  
   ծանուցանելն 
  
   մեզ 
  
   բերանով 
  
   զորպիսութիւնս 
  
   քո 
  
   եւ 
  
   տեղւոյդ, 
  
   պատմեաց 
  
   մեզ 
  
   եւ 
  
   զիրակութիւն 
  
   մի 
  
   անցեալ 
  
   եւ 
  
   վաղեմի 
  
   ժամանակաց: 
  
   Իբր 
  
   թէ 
  
   ի 
  
   ժամանակաց 
  
   Ջուղայեցի 
  
   Յակոբ 
  
   կաթուղիկոսին 
  
   եւ 
  
   Երուսաղէմայ 
  
   պատրիարք 
  
   Մարտիրոս 
  
   վարդապետին` 
  
   մէկ 
  
   թամասուկ 
  
   լինի 
  
   մնացեալ , 
  
   որ 
  
   անկեալ 
  
   է 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   Թիֆլիզեցի 
  
   պ. 
  
   Յովսէփին. 
  
   որ 
  
   իբրութէ 
  
   այն 
  
   թամասուկի 
  
   տէրն 
  
   իցէ 
  
   զայն 
  
   գրաւ 
  
   եդեալ 
  
   առ 
  
   դա, 
  
   եւ 
  
   ԻԱ 
  
   թուման 
  
   փող` 
  
   եւ 
  
   Ժ 
  
   խալվար 
  
   չալթուկ 
  
   առեալ 
  
   ի 
  
   դմանէ: 
  
   Եւ 
  
   մեր 
  
   իմացեալ 
  
   ասէ 
  
   զայս, 
  
   յոյժ 
  
   հիացմամբ 
  
   զարմացաք, 
  
   եւ 
  
   չիմացաք, 
  
   թէ 
  
   որպիսի 
  
   բան 
  
   է 
  
   այդ: 
  
   Քանզի` 
  
   նախապէս, 
  
   յետ 
  
   Յակոբայ 
  
   կաթուղիկոսին 
  
   եւ 
  
   Մարտիրոս 
  
   վարդապետին` 
  
   ԺԱ 
  
   կաթուղիկոսունք 
  
   եւ 
  
   փոխեցեալք 
  
   ասէ 
  
   մինչեւ 
  
   ցմեզ, 
  
   եւ 
  
   շատ 
  
   եւս 
  
   պատրիարքունք. 
  
   այդ 
  
   թամասուկդ 
  
   եթէ 
  
   հաւաստի 
  
   թամասուկն 
  
   էր 
  
   ասէ, 
  
   յայսքան 
  
   երկար 
  
   ժամանակս 
  
   ընդէ՞ր 
  
   ոչ 
  
   խնդրեաց 
  
   զիւր 
  
   դրամն: 
  
   Եթէ 
  
   ի 
  
   միում 
  
   ժամանակի 
  
   չյաջողեցաւ 
  
   ասէ 
  
   որ 
  
   խնդրէր, 
  
   յայլ 
  
   ժամանակսն 
  
   ընդէ՞ր 
  
   ոչ 
  
   խնդրեաց: 
  
   Զի 
  
   ամէն 
  
   մէկ 
  
   կաթուղիկոսի 
  
   փոխիլ` 
  
   մէկ 
  
   ժամանակ 
  
   է 
  
   եւ 
  
   Ա 
  
   դար. 
  
   Այաջող 
  
   ժամանակ 
  
   չկարաց 
  
   ասէ 
  
   գտանել 
  
   յայնքան 
  
   միջոցսն: 
  
   Երկրորդ` 
  
   այդ 
  
   թամասուկիդ 
  
   դրամն 
  
   սակաւ 
  
   դրամ 
  
   չէ 
  
   ասէ 
  
   որպէս 
  
   լսեմք 
  
   դորա 
  
   տէրն 
  
   եթէ 
  
   աներկբայ 
  
   էր 
  
   յիւր 
  
   թամասուկէն, 
  
   այն 
  
   որքան 
  
   անգէտ 
  
   էր 
  
   ասէ, 
  
   որ 
  
   ԻԱ 
  
   թուման 
  
   փողի` 
  
   եւ 
  
   Ժ 
  
   խալվար 
  
   չալթուկի 
  
   ծախեաց: 
  
   Երրորդ` 
  
   դիցուք 
  
   թէ 
  
   յիրաւի 
  
   եւս 
  
   լինի 
  
   ասէ 
  
   այդ 
  
   թամասուկդ, 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   զորա 
  
   միայն 
  
   Մարտիրոս 
  
   վարդապետին 
  
   կնիքն 
  
   է: 
  
   Յակոբ 
  
   կաթուղիկոսի 
  
   կնիք 
  
   ոչ 
  
   գոյ` 
  
   (որպէս 
  
   լուեալ 
  
   եմք 
  
   ասէ 
  
   հաւաստեաւ 
  
   ): 
  
   Այժմ 
  
   Էջմիածնայ 
  
   կաթուղիկոսին 
  
   ի՞նչ 
  
   փոյթ 
  
   է 
  
   ասէ: 
  
   Եթէ 
  
   ասիցեն 
  
   թէ` 
  
   Էջմիածնայ 
  
   անուամբն 
  
   եւս 
  
   է 
  
   այս 
  
   պարտքն. 
  
   ասեմք 
  
   առ 
  
   այդ 
  
   թէ` 
  
   թերեւս 
  
   եւ 
  
   այլք 
  
   կամ 
  
   թշնամութեամբ 
  
   կամ 
  
   ինչ 
  
   կերպիւ 
  
   եւ 
  
   իցէ, 
  
   թամասուկն 
  
   գրեն, 
  
   եւ 
  
   Էջմիածնայ 
  
   անուն 
  
   դնեն 
  
   առանց 
  
   կաթուղիկոսի 
  
   կնքոյն, 
  
   ընդունելի 
  
   կուլինի 
  
   ասէ: 
  
   Ասեմք 
  
   թէ 
  
   Յակոբ 
  
   կաթուղիկոսն 
  
   այսօր 
  
   կենդանի 
  
   է. 
  
   մէկ 
  
   թամասուկի 
  
   վերայ 
  
   որ 
  
   իւր 
  
   կնիքն 
  
   եւ 
  
   ձեռագիրն 
  
   չլինի 
  
   ասէ, 
  
   օտար 
  
   կնքով 
  
   թամասուկի 
  
   պարտքն 
  
   նա 
  
   որպէս 
  
   տայ: 
  
   Ո՞ւր 
  
   մնայ 
  
   թէ` 
  
   ի 
  
   վաղ 
  
   ժամանակի 
  
   վախճանեալ, 
  
   եւ 
  
   այսքան 
  
   միջոց 
  
   անցեալ, 
  
   եւ 
  
   որքան 
  
   կաթողիկոսունք 
  
   փոխեալ 
  
   ոչ 
  
   կենդանի 
  
   վկայ 
  
   գոյ, 
  
   եւ 
  
   ոչ 
  
   յիւրմէն 
  
   կնիք` 
  
   կամ 
  
   ձեռագիր 
  
   եւ 
  
   վկայութիւն 
  
   ինչ, 
  
   եւ 
  
   ոչ 
  
   ասացեալ 
  
   կամ 
  
   լսեցեալ 
  
   է 
  
   այդ 
  
   բանդ 
  
   մինչեւ 
  
   ցայսօր : 
  
   Այժմ 
  
   ո~վ 
  
   կու 
  
   հաւատայ 
  
   ասէ 
  
   այդմ, 
  
   եւ 
  
   ո՞վ 
  
   կու 
  
   վճռէ 
  
   թէ` 
  
   յիրաւի 
  
   է 
  
   այդ: 
  
   Ուստի` 
  
   զայս 
  
   գրեմ 
  
   ասէ 
  
   սիրելի 
  
   որդւոյդ 
  
   իմոյ. 
  
   զի 
  
   որովետեւ 
  
   մեք 
  
   զայդ 
  
   պ. 
  
   Յովսէփդ 
  
   չեմք 
  
   տեսեալ 
  
   եւ 
  
   զճանաչեմք 
  
   ասէ, 
  
   վասնորոյ 
  
   գիր 
  
   ոչ 
  
   գրեցաք 
  
   իւրեան: 
  
   Բայց 
  
   դու 
  
   սիրով 
  
   եւ 
  
   օրհնութեամբ 
  
   ողջոյն 
  
   տուեալ 
  
   ասէ 
  
   զմէնջ, 
  
   ասասցես 
  
   թէ` 
  
   այդ 
  
   թամասուկդ 
  
   քեզ 
  
   պահելն 
  
   անշահ 
  
   եւ 
  
   անօգուտ 
  
   է 
  
   վասն 
  
   վերոյ 
  
   ասացեալ 
  
   Դ 
  
   պատճառացն. 
  
   յորոյ 
  
   կողմանէն 
  
   մեք 
  
   եւս 
  
   կասկած 
  
   ոչ 
  
   ունիմք , 
  
   զի 
  
   ահա 
  
   հաւաստաւ 
  
   յայտնի 
  
   է` 
  
   որ 
  
   անհաստատ 
  
   բան 
  
   է 
  
   այդ: 
  
   Բայց 
  
   դու 
  
   եւս 
  
   զդա 
  
   պահելով 
  
   օգուտ 
  
   ինչ 
  
   ոչ 
  
   ունիս` 
  
   բացի 
  
   յապագայական 
  
   վնասուց, 
  
   եւ 
  
   քեզ 
  
   եւս 
  
   խղճահարութեանց: 
  
   Եթէ 
  
   յղեսցես 
  
   ի 
  
   ս. 
  
   Աթոռս, 
  
   շնորհակալ 
  
   եմք 
  
   լինելոց 
  
   զքէն, 
  
   եւ 
  
   զթուղթ 
  
   օրհնութեան 
  
   գրելոց 
  
   առ 
  
   քեզ: 
  
   Զի 
  
   որովհետեւ 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   անունն 
  
   ի 
  
   մէջ 
  
   դորին 
  
   է, 
  
   եւ 
  
   մանաւանդ` 
  
   ս. 
  
   Երուսաղէմայ 
  
   պատրիարքի 
  
   կնիքն 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   դորին 
  
   է, 
  
   ս. 
  
   Երուսաղէմ 
  
   եւս 
  
   մեր 
  
   է , 
  
   եւ 
  
   նորա 
  
   ղայրէթն 
  
   մեք 
  
   եւս 
  
   պարտիմք 
  
   քարշել, 
  
   վասնորոյ` 
  
   այդ 
  
   թամասուկիդ 
  
   ի 
  
   դուրս 
  
   մնալն 
  
   եւ 
  
   ձեռաց 
  
   ի 
  
   ձեռ 
  
   անկանիլն 
  
   անօգուտ 
  
   է: 
  
   Այսպէս 
  
   ասա 
  
   դմա 
  
   ասէ, 
  
   եւ 
  
   զայն 
  
   թուղթն 
  
   առ 
  
   եւ 
  
   առ 
  
   մեզ 
  
   յղեա 
  
   ', 
  
   զի 
  
   եւ 
  
   մեք 
  
   գրեսցուք 
  
   առ 
  
   դա 
  
   զթուղթ 
  
   օրհնութեան 
  
   եւ 
  
   շնորհակալութեան: 
  
   Փուսուլայ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   սա, 
  
   զի 
  
   յարդեանցն 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   մինչեւ 
  
   ցքսան 
  
   թուման 
  
   տացէ 
  
   այն 
  
   Յովսէփին, 
  
   եւ 
  
   զթուղթսն 
  
   առեալ 
  
   ի 
  
   նմանէ 
  
   առ 
  
   մեզ 
  
   յղեսցէ: 
  
   Յղեցան 
  
   այսոքիկ 
  
   ընդ 
  
   տեղապահ 
  
   Մկրտիչ 
  
   վարդապետին, 
  
   զի 
  
   ի 
  
   Թիֆլիզու 
  
   առ 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետն 
  
   յղեսցէ 
  
   ի 
  
   Հաշտարխան: 
  
   Որ 
  
   ել 
  
   ընդ 
  
   Մարտիրոս 
  
   պետին, 
  
   ի 
  
   մայիսի 
  
   ԺԴ : 
 
        
 
       
  
   Առ 
  
   Կախ 
  
   կոջեցեալ 
  
   ղասապայի 
  
   ժողովուրդսն 
  
   շնորհակալութիւն 
  
   եւ 
  
   միամտութիւն 
  
   վասն 
  
   յղեալ 
  
   գանձանակադրամին 
  
   իւրեանց : 
 
        
 
       
  
   Կախ 
  
   կոչեցեալ 
  
   ղասապայի 
  
   ժողովուրդքն 
  
   յորդորմամբ 
  
   Թիֆլիզեցի 
  
   պ. 
  
   Կակալօյին, 
  
   յանուն 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   գանձանակ 
  
   էին 
  
   հաստատեալ 
  
   ի 
  
   միջի 
  
   իւրեանց, 
  
   եւ 
  
   զՅարութիւն 
  
   ոմն 
  
   գանձապետ 
  
   կարգեալ 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս: 
  
   Եւ 
  
   զարդիւնս 
  
   գանձանակին 
  
   (որ 
  
   էր 
  
   ԹՌ 
  
   դն 
  
   ընդ 
  
   նոյն 
  
   Կակալոյին 
  
   յղեալ 
  
   էին 
  
   առ 
  
   սրբ . 
  
   վեհն, 
  
   եւ 
  
   օրհնութեան 
  
   եւ 
  
   միամտութեան 
  
   թուղթ 
  
   խնդրեալ 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   ինքեանց: 
  
   Վասնորոյ` 
  
   եւ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   զթուղթ 
  
   շնորհակալութեան 
  
   եւ 
  
   օրհնութեան 
  
   գրեալ 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   նոցա, 
  
   ետ 
  
   Կակալօյին 
  
   տանել 
  
   առ 
  
   նոսա: 
  
   Յորում 
  
   եւ 
  
   գանձապետ 
  
   պ. 
  
   Յարութիւնին 
  
   եւս 
  
   պատուէր 
  
   գրեաց, 
  
   զի 
  
   գանձապետութեան 
  
   գործոյն 
  
   լաւապէս 
  
   մուղայէթ 
  
   լիցի, 
  
   եւ 
  
   զարդիւնս 
  
   գանձանակին 
  
   ժողովեալ, 
  
   ըստ 
  
   ժամանակին 
  
   ի 
  
   ս. 
  
   Աթոռս 
  
   եւ 
  
   առ 
  
   մեզ 
  
   հասուսցէ: 
  
   Յղեցան 
  
   այս 
  
   ընդ 
  
   պ. 
  
   Կակալօյին: 
  
   Որ 
  
   ել 
  
   ի 
  
   մայիսի 
  
   Ի: