Նուիրակունքն
Սպահանու
եւ
Գիլանու,
Ռեթէոս
եւ
Ստեփաննոս
վարդապետքն,
(որք
ի
մարտի
Ը,
եւ
յապրիլի
ԻԱ
եւ
յանցելումն
ամի
ի
յունիսի
ԻԶ
եղեն
յիշեցեալք :
)
աւարտեալք
զգործս
իւրեանց
եկին
ի
սուրբ
Աթոռս,
ի
յօգոստոսի
վերջն:
Եւ
խանն
մեր
ի
Քեարիմ
խանէն,
Կարապետ
անուամբ,
որ
էր
Քանաքեռցի,
եւ
տաճկացեալ
էր:
Եւ
էր
ընդ
նմա
Համադանացի
տիրացու
ոմն
Յարութիւն
անումբ:
Զոր
վերոյիշեալ
Ռեթէոս
վարդապետն
ի
մէջ
ժողովրդոցն
Համադանու,
կարգեալ
էր
երեցփոխան
եւ
վէքիլ
սրբոյ
Աթոռոյս:
Որ
անդուստ
ի
ժողովրդենէն
բերել
էր
առ
սրբազան
վեհըն
զթուղթ
մի
գանգատանց
զհերձուածողէ
ումեմն
է,
որոյ
անունն
էր
Սմբաթ:
Որ
հերձուածով
ինչ
չփոթէր
զմիտս
միամիտ
ժողովրդոց:
Վասնորոյ
միամիտ
ժողովրդոց:
Վասնորոյ
եւ
սրբազանն
գրեաց
առ
Համադանցիսն
զթուղթ
մի:
Նախապէս
շնորհակալութիւն
եւ
օրհնութիւն
նոցին,
վասն
տուեալ
արդենացն
նուիրակական,
Առաջնորդական
(զի
տէրունի
ժողովուրդք
էին
սրբոյ
Աթոռոյս .
)
եւ
գանձանակական:
Զորս
տուեալ
էին
Ռեթէոս
վարդապետին:
Երկրորդ`
պատուէր`
զի
սուրբ
Աթոռս
միայն
ծանիցեն
իւրեանց
առաջնորդարան,
եւ
զՀայրապետն
սորին
իւրեանց
առաջնորդ:
Եւ
զայլ
ոք
մի
ճանաչել,
եւ
հիազանդիլ
եւ
տուրս
տալ
որպէս
առաջնորդի,
զի
դուք
ասէ
յատուկ
եւ
տէրունի
ժողովուրդք
էք
սրբոյ
Աթոռոյս:
Պատուէր
եւ
վասն
չատաշրջիկ
սեւագլխաց,
զի
մի
ընդունիցին,
եւ
մի
զտուրս
տայցեն
նոցա`
ոռք
աստի
ո'չ
ունիցին
զկոնդակ:
Բայց
զկամաւոր
ժողովարարսն
փութով
շահեալ`
ուղեւորեսցեն
ի
միջոյ
իւրեանց:
Երրորդ`
պատուէր`
զի
թէ
ոք
ի
հերձուածողաց
եւ
ի
ֆռանկ
պատրեաց
եկեսցէ
առ
ինքեանս,
մի
ընկալցին,
եւ
ջանասցեն
եւս
հանել
ի
միջոյ
իւրեանց:
Իսկ
վասն
վերոյիշեալ
Սմբաթ
հերձուածողին,
սրբազան
վեհն
ի
կարծիս
լինէր,
թէ
գուցէ
յիրաւի
լինիցի
եւ
կամ
ոչ:
Վասնորոյ
գրեաց,
զի
թէ
յիրաւի
իցէ,
մի
ընկալցին
զնա,
եւ
մի
խառնեսցեն
ի
մէջ
իւրեանց,
զի
անիծեալ
է
ասէ
ի
մէնջ
եւ
բանադրեցեալ:
Իսկ
եթէ
չիցէ
յիրաւի,
կամ
թէ
յիրաւի
իցէ
եւ
զղջանայցէ:
Ապա
ընկալցին
զնա
իբրեւ
զեղբայր,
եւ
որպէս
զմի
յինքեանք
համարեսցեն:
Նոյնպէս
եւ
զերիցուէ
ումեմն
է
Յովհաննէս
անուամբ
գանկատէին,
որպէս
թէ
ընդունօղ
իցէ
նա
հերձուածողին
Սմբաթայ
եւ
գործակից:
Եւ
առ
սուրբ
Աթոռս
խորդ:
Ուստի`
վասն
սորա
եւս
գրեաց ,
զի
թէ
յիրաւի
իցէ,
մի
ընկալցին,
եւ
կամ
իբրեւ
զքրիստոնեայ
համարեսցեն,
զի
նա
եւս
է
ասէ
անիծեալ:
Իսկ
թէ
նա
եւս
զղջացեալ
ի
հերձուածողէն
մեկնիցի,
եւ
առ
սուրբ
Աթոռս
եղիցի
հարազատ,
ապա
զնա
եւս
ընկալցին:
Չորրորդ`
որովհետեւ
Ռեթէոս
վարդապետն
զայս
տիրացու
Յարութիւնս
կարգեալ
էր
ի
մէջ
նոցա
երեցփոխան
եւ
սրբոյ
Աթոռոյս
գանձապետ
եւ
վեքիլ,
վասնորոյ`
ինքն
եւս
հաաստատեաց,
եւ
հրամայեաց
նմա
լինիլ
հալածիչ
հերձուածողաց,
եւ
ժողովրդեանն
հոգաբարձու :
Եւ
գրեաց
ժողովրդեանն
լինիլ
նմա
յամենայնի
հնազանդ
եւ
ունկնդիր:
Եւ
թէ
ոք
զբանս
իցէ
գրելոց
առ
ինքն,
ի
ձեռն
նորա
գրեսցէ:
Եւ
այլ
առ
այսոսիկ
պատուէրք:
Երկրորդ
պատուէրն
էր
այնր
աղագաւ,
զի
Ջուղայու
առաջնորդն
ձեռնամուխ
լինէր
ի
նոսա:
Օրինակ
սորա
ի
բոլորագրահամար
տետրոջն
է,
յերեսն
ՄՀԶ :
Թուղթ
մի
եւս
առ
վերոյիշեալ
Կարապետն
գրեաց
յԵրեւան,
ի
պատասխանի
թղթոյն,
որ
փափագէր
զսուրբ
Աթոռս
եւ
սրբազան
Վեհն
տեսանել,
այլ
ի
տաճկացն
երկնչէր,
որոյ
եւ
զընծայս
յղեաց:
Թուղթն
համանդամու
ի
սեպտեմբերի
ելն
գրեցաւ,
այլ
յետ
միոյ
ամսոյ
գնացին
սոքա
աստի :
