Ի 
  
   Պօլիս 
  
   նուիրակ 
  
   Զաքարիա 
  
   վարդապետէն 
  
   եւ 
  
   յայլոց` 
  
   թուղթք 
  
   եկին: 
  
   Խնդրեալ 
  
   էր 
  
   Զաքարիա 
  
   վարդապետն 
  
   զթուղթս 
  
   ինչ: 
  
   Որք 
  
   են : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   առ 
  
   Սարուխան 
  
   անուամբ 
  
   այր 
  
   ոմն, 
  
   որ 
  
   վասն 
  
   հոգւոյ 
  
   կնոջն, 
  
   եւ 
  
   զԱ 
  
   գօտի 
  
   եւ 
  
   զԱ 
  
   վզնոց 
  
   էր 
  
   տուեալ : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Յակոբ 
  
   ամիրյան` 
  
   զոր 
  
   նոր 
  
   գանձապետ 
  
   էր 
  
   կարգեալ 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աստուածածնի 
  
   եկեղեցւոջն 
  
   Զաքարիա 
  
   վարդապետն. 
  
   հաստատութիւն 
  
   գործոյն, 
  
   եւ 
  
   պատուէր 
  
   ըստ 
  
   պատշաճին : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Մարտիրոս 
  
   ամիրայն: 
  
   Մխիթարութիւն` 
  
   վասն 
  
   հրկիզութեան 
  
   տանն, 
  
   որ 
  
   յայսմ 
  
   ամի 
  
   պատահեալ 
  
   էր: 
  
   Որոյ 
  
   օրինակն 
  
   է 
  
   ի 
  
   բոլորագրահամար 
  
   տետրոջն, 
  
   յերեսն 
  
   ՅԼԸ, 
  
   ՅԼԹ: 
  
   Իսկ 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   հին 
  
   նուիրակ 
  
   Յարութիւն 
  
   վարդապետէն` 
  
   հազիւ 
  
   թէ` 
  
   գիր 
  
   իմն 
  
   ժամանեաց 
  
   առ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն` 
  
   յետ 
  
   չորից 
  
   ամաց 
  
   որպէս 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   նոյեմբերի 
  
   ԺԲ 
  
   ցուցաւ 
  
   իԴ 
  
   ամս 
  
   գիր 
  
   չգրելն :
  
   ) 
  
   յոյժ 
  
   երկրաբան 
  
   եւ 
  
   լի 
  
   մեղայիւ. 
  
   յորում 
  
   ոչ 
  
   կնիք, 
  
   եւ 
  
   ոչ 
  
   անուն 
  
   իւր, 
  
   ոչ 
  
   թիւ, 
  
   եւ 
  
   ոչ 
  
   օր 
  
   ամսոյ 
  
   գոյր` 
  
   ոչ 
  
   եւ 
  
   ուր 
  
   գրեալն 
  
   էր 
  
   յայտ, 
  
   եւ 
  
   ոչ 
  
   գիրն 
  
   իւր 
  
   ձեռօքն 
  
   գրեալ: 
  
   Այլ` 
  
   այլոյ 
  
   գրեցեալ, 
  
   եւ 
  
   միայն 
  
   ի 
  
   բանիցն 
  
   սուղ 
  
   ինչ 
  
   ճանաչիւր 
  
   թէ 
  
   նորա 
  
   իցէ: 
  
   Յորում 
  
   գրէր 
  
   թէ` 
  
   կրկին 
  
   գրեցի 
  
   զթուղթս, 
  
   զի 
  
   թերեւս 
  
   յերկուցն 
  
   մինն 
  
   հասցի : 
  
   Վասնորոյ 
  
   եւ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   զթուղթ 
  
   մի 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   նաի 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   թղթոյն 
  
   ծանուցանելով 
  
   զմիոյն 
  
   յերկուց 
  
   թղթոցն 
  
   հասանելն 
  
   աստ 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   Զաքարիա 
  
   վարդապետին, 
  
   իսկ 
  
   միւսոյն 
  
   ոչ: 
  
   Ընկալնլով 
  
   եւ 
  
   զմեղայն` 
  
   եւ 
  
   շնորհելով 
  
   զներումն, 
  
   եւ 
  
   գրեաց 
  
   ամենայնիւ 
  
   եւ 
  
   ամենայն 
  
   կերպիւ 
  
   զմիամտութիւն 
  
   նմա, 
  
   որ 
  
   որպէս 
  
   ասացեալ 
  
   եւ 
  
   վիրաւորեցեալ 
  
   կարծէր 
  
   յինքենէ 
  
   զսրբազան 
  
   վեհն: 
  
   Գրէր 
  
   եւ 
  
   զհաշուէն, 
  
   թէ 
  
   ցայժմ 
  
   այսչափ 
  
   ինչ 
  
   հասուցեալ 
  
   եմ 
  
   յԱթոռոջս 
  
   եւ 
  
   այսուհետեւ 
  
   զոր 
  
   ինչ 
  
   եւ 
  
   լինիցի` 
  
   ես 
  
   եմ 
  
   բերելոց: 
  
   Գրեաց 
  
   թէ` 
  
   հարկ 
  
   է 
  
   տուելոցդ 
  
   մեզ` 
  
   գիր 
  
   ունիլ 
  
   ի 
  
   մէնջ, 
  
   եւ 
  
   մեք 
  
   եւս 
  
   գրեալ 
  
   ունիմք: 
  
   Զի՞նչ 
  
   փոյթ 
  
   յայդրուստ 
  
   գրելդ, 
  
   եթէ 
  
   գայցես 
  
   որպէս 
  
   եւ 
  
   գրես, 
  
   յայնժամ 
  
   յայտնի 
  
   երեւին 
  
   մեզ 
  
   եւ 
  
   քեզ, 
  
   իսկ 
  
   եթէ 
  
   չունիս 
  
   զմիտս 
  
   գալոյ, 
  
   յայնժամ 
  
   եւ 
  
   ես 
  
   գրեցից. 
  
   ծանոյց 
  
   եւ 
  
   զգրելն 
  
   ի 
  
   նոյեմբերի 
  
   ԺԲ 
  
   զթուղթ 
  
   մի 
  
   փոքրիկ 
  
   առ 
  
   ինքն, 
  
   ընթերցի'ր 
  
   զայն 
  
   ասէ, 
  
   եւ 
  
   տուր 
  
   ի 
  
   խղճմտանսդ, 
  
   զայլ 
  
   ինչ 
  
   ոչ 
  
   ունիմ 
  
   գրել 
  
   քեզ: 
  
   Գաս 
  
   բարեաւ, 
  
   եւ 
  
   ամաչիս 
  
   զքոյդ 
  
   բարցուդ : 
  
   Եւ 
  
   սիրով 
  
   յորդորումն 
  
   իւր 
  
   ձեռամբն 
  
   գրեաց, 
  
   փութալ 
  
   եւ 
  
   գալ 
  
   յԱթոռս 
  
   սուրբ: 
  
   Զի 
  
   ոչ 
  
   ուրեք 
  
   զլաւ 
  
   հանգիստ 
  
   գտանի 
  
   որպէս 
  
   աստ : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Բարսեղ 
  
   վարդապետն, 
  
   որպէս 
  
   ասացեալ 
  
   է 
  
   ի 
  
   պատմութեան 
  
   ԺԵ 
  
   րդ. 
  
   ամին, 
  
   յօգոստոսի 
  
   Գ 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   Ժ, 
  
   ի 
  
   սեպտեմբերի 
  
   ԺԶ, 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   ԻԴ 
  
   զդրամս 
  
   ինչ 
  
   աստ 
  
   հասուցեալ, 
  
   (5) 
  
   եւ 
  
   զայլ 
  
   եւս 
  
   անհետացեալ 
  
   առնլիս 
  
   աստ 
  
   եւ 
  
   անդ 
  
   ցուցեալ, 
  
   որպէս 
  
   թամասուկն 
  
   որ 
  
   յղեցաւ 
  
   ի 
  
   Հաշտարխան, 
  
   ասէր 
  
   եւ 
  
   զայնս 
  
   առնուլ , 
  
   եւ 
  
   զինքն 
  
   մասնակցել 
  
   ի 
  
   պարսպաշինութենէն 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս, 
  
   եւ 
  
   յանուն 
  
   իւր 
  
   զարձան 
  
   մի 
  
   գրեցուցանել: 
  
   Եւ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   զկորուսեալ 
  
   առնլիս 
  
   առնուլ 
  
   ոչ 
  
   կարաց: 
  
   Իսկ 
  
   նա 
  
   այժմ 
  
   ասացեալ 
  
   էր 
  
   զնոյն 
  
   բանսն 
  
   Զաքարիա 
  
   վարդապետին, 
  
   թէ 
  
   գրեցուք 
  
   սրբազան 
  
   վեհին, 
  
   եւ 
  
   ոչ 
  
   արար: 
  
   Եւ 
  
   նա 
  
   գրեալ 
  
   էր 
  
   սրբազան 
  
   վեհին: 
  
   Վասնորոյ` 
  
   եւ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   գրեաց 
  
   նմա 
  
   թէ` 
  
   ի 
  
   պարտականացն 
  
   քոց 
  
   զորս 
  
   ցուցեալ 
  
   էիր, 
  
   մինն 
  
   էր 
  
   Կարապետն` 
  
   որ 
  
   առ 
  
   քեզ 
  
   է, 
  
   (որ 
  
   ի 
  
   ՌՄԺԵ 
  
   յօգոստոսի 
  
   Ժ 
  
   յիշեցեալ 
  
   է :
  
   ) 
  
   հա'րց 
  
   թէ 
  
   մեզ 
  
   զի՞նչ 
  
   է 
  
   տուեալ: 
  
   Երկրորդն 
  
   էր 
  
   Հաշտարխանու 
  
   թէմէսուկն, 
  
   (որ 
  
   եւս 
  
   ի 
  
   նոյն 
  
   թուոջ 
  
   յօգոստոսի 
  
   Գ 
  
   յիշեցաւ :
  
   ) 
  
   զորմէ 
  
   գրեն 
  
   այժմ 
  
   ի 
  
   Հաշտարխանու 
  
   թէ` 
  
   զայն 
  
   առնօղն 
  
   վաղագոյն 
  
   յոյժ 
  
   էառ 
  
   եւ 
  
   եկեր: 
  
   Երրորդն 
  
   էր 
  
   ասէ 
  
   Եւդոկիայինն, 
  
   յոր 
  
   արքունական 
  
   ֆերմանն` 
  
   որ 
  
   ձեռնհաս 
  
   է 
  
   քեզ. 
  
   քան 
  
   թէ 
  
   մեր 
  
   հոգեւորական 
  
   գիրն` 
  
   ազդէ: 
  
   Իսկ 
  
   Չորրորդն 
  
   էր 
  
   ասէ 
  
   Կարնեցի 
  
   Տէր 
  
   Սարգիսն, 
  
   որոյ 
  
   զինչ 
  
   լինել 
  
   անյայտ: 
  
   Յայսպիսեացս 
  
   ես 
  
   զինչ 
  
   ասից 
  
   ասէ. 
  
   միայն 
  
   թէ 
  
   քոյդ 
  
   տուեալն 
  
   է 
  
   մեզ 
  
   հասեալ, 
  
   (5) 
  
   որպէս 
  
   քեզ 
  
   գրեալ 
  
   եմք 
  
   յառաջ: 
  
   Իսկ 
  
   շինելին 
  
   ասէ 
  
   զոր 
  
   ասես, 
  
   ահա 
  
   շինեցեալ 
  
   կայ 
  
   ի 
  
   պատրաստի, 
  
   արձանն 
  
   եւս 
  
   ի 
  
   նմա 
  
   եդեալ 
  
   դատարկ, 
  
   խնդրէ 
  
   զանուն 
  
   շինողի: 
  
   Եւ 
  
   ծախքն 
  
   եւս 
  
   շատ 
  
   չէ: 
  
   Ի 
  
   ծերութեանդ 
  
   խնայելով` 
  
   (որում 
  
   թոշակ 
  
   պիտոյ 
  
   է ,
  
   ) 
  
   շատ 
  
   ոչ 
  
   ասեմ, 
  
   (4) 
  
   այլ 
  
   թէ 
  
   այսչափ 
  
   ինչ 
  
   տայցես, 
  
   (Բ 
  
   ) 
  
   կանգնէ 
  
   զարձանն 
  
   եւ 
  
   յաւիտեան 
  
   պահէ : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Պօլսոյ 
  
   նուիրակ 
  
   Զաքարիա 
  
   վարդապետն 
  
   գրեաց, 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   ի 
  
   հոկտեմբերի 
  
   ԻԴ 
  
   գրեալ 
  
   թղթոյն: 
  
   Վասն 
  
   թղթոյն 
  
   զորս 
  
   խնդրեալ 
  
   էր 
  
   թէ 
  
   ահա 
  
   յղեցաք: 
  
   Ծանուցանելով 
  
   եւ 
  
   զոր 
  
   ինչ 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   Յարութիւն 
  
   եւ 
  
   Բարսեղ 
  
   վարդապետսն, 
  
   եւ 
  
   զթուղթսն 
  
   ի 
  
   ձեռս 
  
   իւր 
  
   յղեաց 
  
   տալ 
  
   նոցա: 
  
   Եւ 
  
   զի 
  
   յառաջ 
  
   եւ 
  
   այժմ 
  
   եւս 
  
   զկոնդակս 
  
   խնդրէր, 
  
   վասն 
  
   գանձանակաց 
  
   հասեալ 
  
   դրամոց 
  
   գրել 
  
   առ 
  
   յեկեղեցիսն, 
  
   բայց 
  
   զթիւն 
  
   դրամոցն 
  
   զորս 
  
   դնէր, 
  
   հազիւ 
  
   թէ 
  
   միոյ 
  
   տարւոյ 
  
   էին, 
  
   բայց 
  
   ի 
  
   յԱստուածածնի 
  
   եւ 
  
   Խաս 
  
   գեղջ 
  
   եկեղեցեացն 
  
   գանձանակադրումից 
  
   որք 
  
   չէին 
  
   միոյ 
  
   տարւոյ: 
  
   Ես 
  
   որպէս 
  
   գրեցից 
  
   ասէ 
  
   դոցա 
  
   կոնդակ: 
  
   Միոյ 
  
   միոյ 
  
   տարւո՞յ 
  
   է 
  
   առեալդ` 
  
   թէ 
  
   այլ 
  
   վերստին 
  
   չես 
  
   առնելոց: 
  
   Գրէր` 
  
   թէ` 
  
   ի 
  
   կոնդակսն 
  
   զթիւս 
  
   ամենեցուն 
  
   մի 
  
   դներ. 
  
   գրեաց 
  
   թէ` 
  
   բարի 
  
   է, 
  
   սակայն` 
  
   դու 
  
   գրեա 
  
   ' 
  
   ինձ 
  
   թէ 
  
   այս 
  
   քանի 
  
   ամաց 
  
   գանձանակք 
  
   են 
  
   զորս 
  
   տուեալ 
  
   են 
  
   քեզ, 
  
   եւ 
  
   Յարութիւն 
  
   վարդապետին 
  
   որքան 
  
   եւ 
  
   քանի 
  
   ամաց 
  
   են 
  
   տուեալ, 
  
   ես 
  
   զկոնդակն 
  
   երբ 
  
   եւ 
  
   իցէ 
  
   քեզ 
  
   հասուցից: 
  
   Դեռ 
  
   եւս 
  
   չես 
  
   նուիրակեալ 
  
   զՂալաթիա 
  
   եւ 
  
   զայլ 
  
   մանր 
  
   տեղիս, 
  
   զի 
  
   վռազես : 
  
   Խնդիր 
  
   մի 
  
   ունէր 
  
   ի 
  
   սրբազան 
  
   վեհէն, 
  
   զոր 
  
   իսկ 
  
   յառաջ 
  
   խոստացեալ 
  
   էր 
  
   նմա. 
  
   գրեաց 
  
   զմիամտութիւն, 
  
   թէ 
  
   այնպէս 
  
   եմ 
  
   առնելոց: 
  
   Եւ 
  
   զի`ի 
  
   յուլիսի 
  
   Ի 
  
   գրեաց 
  
   զընծայս 
  
   տալ 
  
   պատրիարգին, 
  
   այժմ 
  
   եւս 
  
   գրեաց`զի 
  
   թէ 
  
   չիցէ 
  
   տուեալ, 
  
   տացէ 
  
   կամ 
  
   զլաւ 
  
   մատանի 
  
   մի, 
  
   եւ 
  
   կամ 
  
   զայլ 
  
   ինչ 
  
   պատշաճաւոր, 
  
   մինչեւ 
  
   ցԱՃ 
  
   ղռուշի 
  
   ընծայ: 
  
   Եւ 
  
   որպէս 
  
   ի 
  
   յուլիսի 
  
   Ի` 
  
   այժմ 
  
   եւս 
  
   գրեաց 
  
   ասել 
  
   պատրիարգին, 
  
   զի 
  
   գրեսցէ 
  
   առ 
  
   ախթարմայ 
  
   քահանայսն 
  
   Ախլցխայու 
  
   զգիր 
  
   մի 
  
   սաստի: 
  
   Եւ 
  
   թէպէտ 
  
   ֆարմանն 
  
   զոր 
  
   գրեաց 
  
   հանել 
  
   վասն 
  
   Ախլցխայու, 
  
   չէր 
  
   լեալ 
  
   ձեռնտու` 
  
   (որպէս 
  
   ասացաւ 
  
   ի 
  
   նոյեմբերի 
  
   ԺԲ 
  
   ) 
  
   այլ 
  
   գրեաց 
  
   ես 
  
   ասել 
  
   պատրիարգին, 
  
   զի 
  
   եւս 
  
   մուղայէթ 
  
   լեալ, 
  
   հանել 
  
   ջանասցէ, 
  
   զի 
  
   մի 
  
   ասէի 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   մեր 
  
   ծիծաղեսցին 
  
   նոքա: 
  
   Եւ 
  
   որպէս 
  
   յայնժամ 
  
   դարձեալ, 
  
   այժմ 
  
   եւս 
  
   գրեաց, 
  
   զի 
  
   զի 
  
   թէ 
  
   զյարմար 
  
   ոք 
  
   չունիցի 
  
   յղել 
  
   յԱռաջնորդութիւն 
  
   ի 
  
   յԱխլցխա, 
  
   յանուն 
  
   իւր 
  
   զֆարման 
  
   շինեցուցեալ 
  
   յղեսցէ: 
  
   Իսկ 
  
   եւ` 
  
   ետ 
  
   գնալոյ 
  
   Մելքոնին 
  
   ի 
  
   Թարվէզ(որպեէս 
  
   ասացաւ 
  
   ի 
  
   մայիսի 
  
   Դ .
  
   ) 
  
   գիր 
  
   եկն 
  
   ի 
  
   Խաչատուրէն` 
  
   յեղբօր 
  
   որդւոյ 
  
   նորին 
  
   ի 
  
   Պօլսոյ, 
  
   որ 
  
   գրեալ 
  
   էր 
  
   առ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   զբազում 
  
   գանգատս 
  
   զնմանէ, 
  
   եւ 
  
   խնդրեալ 
  
   էր` 
  
   զի 
  
   կամ 
  
   ինքն 
  
   գրեսցէ 
  
   գալ 
  
   աստ, 
  
   եւ 
  
   զիւր` 
  
   եւ 
  
   զՄէլքոնի 
  
   դատաստանն 
  
   դատել 
  
   ուղղապէս, 
  
   (քանզի 
  
   լուեալ 
  
   էր 
  
   զՄելքոնի 
  
   աստ 
  
   գալն ,
  
   ) 
  
   եւ 
  
   կամ 
  
   զՄելքոնն 
  
   յղել 
  
   ի 
  
   Պօլիս 
  
   Մելքոնին 
  
   եւս 
  
   էր 
  
   գիր 
  
   գրեալ, 
  
   զոր 
  
   յղեաց 
  
   առ 
  
   նա 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   ի 
  
   Թարվէզ: 
  
   Եւ 
  
   նա 
  
   այժմ 
  
   զպատասխանին 
  
   գրեալ 
  
   յղեալ 
  
   էր, 
  
   եւ 
  
   խոստանայր 
  
   գալ 
  
   աստ: 
  
   Վասնորոյ 
  
   յղեաց 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   զայն 
  
   թուղթն 
  
   առ 
  
   Զաքարիա 
  
   վարդապետն 
  
   տալ 
  
   Խաչատուրին 
  
   եւ 
  
   ասել, 
  
   զի 
  
   միամիտ 
  
   լիցի, 
  
   զի 
  
   երբ 
  
   եկեսցէ 
  
   աստ, 
  
   ասէ, 
  
   յղելոց 
  
   եմ 
  
   յայդր : 
 
       
  
   Փուսուլայ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   Զաքարիա 
  
   վարդապետն` 
  
   կրկին 
  
   պատուէր, 
  
   զի 
  
   մի 
  
   աւելի 
  
   քան 
  
   զԱՃ 
  
   ղուսուչի 
  
   ընծայս 
  
   տայցէ 
  
   պատրիարգին, 
  
   այլ 
  
   միայն 
  
   զմատանի 
  
   մի 
  
   ազինիւ, 
  
   որ 
  
   արժիցէ 
  
   ԱՃ 
  
   ղուռուշ, 
  
   ճարեալ 
  
   տացէ 
  
   նմա 
  
   ի 
  
   հարկէ 
  
   ասէ 
  
   յելանելդ 
  
   յայտի 
  
   եւս 
  
   գիր 
  
   ինչ 
  
   տալոց 
  
   ես: 
  
   Զիւրն 
  
   օրինակ 
  
   ետ 
  
   նմա, 
  
   թէ 
  
   անդ 
  
   ի 
  
   նուիրակութեանն` 
  
   զինչ, 
  
   եւ 
  
   յորժամ 
  
   եւ 
  
   քանիցս 
  
   էր 
  
   տուեալ 
  
   Պատրիարգին 
  
   զըծայս: 
  
   Պատուիրեաց 
  
   եւս` 
  
   զի 
  
   մի 
  
   այլ 
  
   ումեք, 
  
   կամ 
  
   Խաչատուրին 
  
   վերոյիշեցելոյ 
  
   եթէ 
  
   խնդրեսցէ ,
  
   ) 
  
   եւ 
  
   առանց 
  
   իւրոյ 
  
   գրոյն 
  
   զդրամս 
  
   տացէ : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Երուսաղէմայ 
  
   Պատրիարգ 
  
   Պօղոս 
  
   վարդապետն 
  
   գրեաց 
  
   սրբազան 
  
   վեհն: 
  
   Զի 
  
   որպէս 
  
   խոստացեալ 
  
   էր 
  
   յանցեալ 
  
   ամին 
  
   ի 
  
   սեպտեմբերի 
  
   ԺԵ, 
  
   իմանալ 
  
   զորպէսն 
  
   նուիրակին 
  
   իւրեանց 
  
   Բարսեղ 
  
   վարդապետին, 
  
   իբրեւ 
  
   եկն 
  
   նա 
  
   աստ 
  
   (որպէս 
  
   ասացաւ 
  
   յանցեալ 
  
   ամին 
  
   ի 
  
   նոյեմբերի 
  
   ԺԴ ,
  
   ) 
  
   ապա` 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   ի 
  
   մէջ 
  
   եպիսկոպոսաց 
  
   զհաշիւ 
  
   խնդրեաց 
  
   ի 
  
   նմանէ :